«Εγώ έχω μάθει στη ζωή μου να ζω το σήμερα, άσε το μετά!», είναι τα τελευταία λόγια μιας κυρίας που κάθισε δίπλα μου στο λεωφορείο σήμερα. Δε θα την ξαναδώ- αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Αλλά ξέρω καλά πως τα λόγια της δεν ήταν απλώς λόγια του αέρα, επειδή έμειναν χαραγμένα στο νου μου. Γιατί λένε πως κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο ξεχωριστοί, που αξίζει τον κόπο να ζεις, μόνο για να τους γνωρίσεις.
Ε ναι, λοιπόν, αυτή η κυρία ήταν μια από αυτούς τους ανθρώπους. Μια Κυρία με “Κ” κεφαλαίο. Μια κυρία που ήξερε να περιποιείται τον εαυτό της και να ευχαριστεί τους άλλους για τα καλά που της συμβαίνουν (στην προκειμένη περίπτωση που τη βοήθησα να καθίσει στη θέση δίπλα μου), που σου πιάνει τη κουβέντα για τη ζωή της, για τους γιους, τις κόρες, τα εγγόνια, τα δισέγγονα…Kαι εσύ είσαι εκεί να ακούς με προσοχή την ιστορία της (όση κούραση και αν έχεις ή όσο κι αν βαριέσαι).
«Να βάζεις πάντα κάποια χρήματα στην άκρη για τις εκδρομές και τα ταξίδια σου! Γύρνα τον κόσμο και επισκέψου όσα περισσότερα μέρη μπορείς! Αυτό είναι το μυστικό μιας κοσμογυρισμένης κοπέλας που γνώρισα κάποια στιγμή στη Γαλλία». Πράγματι, τα ταξίδια «ανοίγουν το μυαλό», μας κάνουν πιο ανεκτικούς στο διαφορετικό και ξεφεύγουμε από τη γυάλινη σφαίρα που μας περιβάλλει. Γνωρίζουμε νέες κουλτούρες, νέες πρακτικές, νέα συστήματα, που μας εξιτάρουν, μας ενθουσιάζουν και μας καθηλώνουν! Μια καινούρια εμπειρία σε μια ξένη χώρα αξίζει πολλά περισσότερα στη ζωή από ατελείωτες ώρες δουλειάς και «ρουτινιάσματος»!
«Όλα θα γίνουν! Μη σκέφτεσαι το αύριο και αγχώνεσαι!» Γιατί να σκεφτόμαστε το αύριο, ενώ μπορούμε να απολαύσουμε το παρόν; Ποιο είναι το νόημα στο να αγχωνόμαστε για πράγματα που θα γίνουν στο μέλλον, τα οποία εμείς δεν μπορούμε να καθορίσουμε; Γιατί δεν αφοσιωνόμαστε στο εδώ και τώρα, τέλος πάντων; Ενώ ξέρουμε τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει το υπερβολικό άγχος στη ζωή μας, γιατί συνεχίζουμε να βυθιζόμαστε σε έναν φαύλο κύκλο;
«Βλέπεις, δεν μου αρέσει καθόλου να κάνω πρόγραμμα. Όποτε με ρωτάνε που θα πάω δεν τους δίνω συγκεκριμένη απάντηση! “Όπου με βγάλει ο δρόμος”, τους λέω! Αλήθεια, ξέρεις τι μπορεί να σου προκύψει από στιγμή σε στιγμή;» Έλα ντε; Ποιος ο λόγος να προκαθορίζουμε καταστάσεις που δε γνωρίζουμε καν την έκβασή τους; Μήπως θα ήταν καλύτερο να αφήσουμε τους εαυτούς μας ελεύθερους να ζήσουν το κάθε δευτερόλεπτο, την κάθε στιγμή; Και τι θα γινόταν, αν δε σκεφτόμασταν συνεχώς σενάρια με το μυαλό μας χωρίς καμία υπόθεση ή περιορισμό; Μήπως είναι καιρός να αρχίσουμε να απλοποιούμε τη ζωή μας χωρίς να σκεφτόμαστε με το νου, αλλά με την καρδιά μας;
Το συμπέρασμα;
Μάθε να χαμογελάς στη ζωή! Να εκπέμπεις θετική ενέργεια που μεταδίδεται και στους άλλους! Προσπάθησε να βρεις μια λαμπερή αχτίδα φωτός, ακόμη και στα πιο σκοτεινά και δύσβατα μονοπάτια! Η μιζέρια και η απαισιοδοξία μόνο κακό θα σου κάνουν! Θυμήσου ότι η ζωή μας περνάει και χάνεται! Η κάθε στιγμή που ζούμε είναι μοναδική! Ας την κάνουμε να αξίζει!
Και όπως λένε οι αγαπημένοι μου Πυξ Λαξ «Ζήσε μονάχα τη στιγμή και άσε το μετά! Ένα σωσίβιο η ζωή, που ξεφουσκώνει αργά!»
Ας πατήσουν, λοιπόν, εδώ οι λάτρεις της ροκ!