Όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως εθνικότητας, γένους ή θρησκείας θέλουν να είναι ευτυχισμένοι. Τι είναι όμως η ευτυχία; Χιλιάδες άνθρωποι έχουν μιλήσει γι’ αυτή και εκατοντάδες βιβλία έχουν γραφτεί για την κατάκτησή της. Είναι, τελικά, τόσο δύσκολο να γίνουμε ευτυχισμένοι; Ο Πυθαγόρας είχε πει: «Μην ψάχνεις την ευτυχία, είναι πάντα μέσα σου». Γιατί, όμως, αν η ευτυχία κατοικεί μέσα μας, ένας στους δέκα ανθρώπους παγκοσμίως πεθαίνει από κατάθλιψη; Για ποιο λόγο, εάν η ευτυχία μένει μέσα μας, εάν έχουμε τόσο γρήγορη πρόσβαση στην ευτυχία, οι περισσότεροι από εμάς αδυνατούμε να τη νιώσουμε; Τι είναι αυτό που κάνει τη ζωή μας ποιοτική και μας χαρίζει υγεία και μακροζωία;
Όλοι ονειρευόμαστε την ευτυχία, χωρίς να έχουμε αντιληφθεί τον τρόπο με τον οποίο θα την κατακτήσουμε. Μιλάμε και ευχόμαστε ευτυχία και υγεία, σε όποιον αντικρίσουμε μπροστά μας, αλλά στην ουσία ούτε εμείς οι ίδιοι έχουμε καταλάβει πως να είμαστε ευτυχισμένοι. Καθημερινά άνθρωποι από όλο τον κόσμο ξοδεύουν πολύτιμη ενέργεια και χρόνο, προκειμένου να αποκτήσουν πλούτο και φήμη. Διαφημίσεις με υλικά αγαθά κατακλύζουν την ζωή μας καθημερινά στο μετρό, στη στάση του λεωφορείου, στην τηλεόραση, στο δρόμο για την δουλειά, δημιουργώντας μας επίπλαστες ανάγκες, ενώ παράλληλα μας υπόσχονται υγεία, μακροζωία και κατ’ επέκταση ευτυχία. Μας υπόσχονται ότι αν αποκτήσουμε τα συγκεκριμένα αγαθά θα γίνουμε αυτόματα πιο χαρούμενοι, ευδιάθετοι και ευτυχισμένοι.
Έχουμε συνδέσει τις ατελείωτες ώρες δουλειάς και πίεσης με το χρήμα, για απόκτηση όλο και περισσότερων αγαθών νομίζοντας, ότι αυτός είναι ο τρόπος για να νιώσουμε, έστω και για λίγο, την ευτυχία. Είναι, όμως, τα υλικά αγαθά που μας κάνουν υγιείς και ευτυχισμένους; Ή, μήπως, η βιομηχανία του μάρκετινγκ κάνει τόσο καλά την δουλειά της που μας έχει εγκλωβίσει μέσα σε ένα αέναο lifestyle προσωπικού ξοδέματος και περιστασιακής διασημότητας; Έχουμε μετατρέψει τον νου και το σώμα μας, σε μια μηχανή επιθυμιών, ικανή να εκπληρώνει κάθε τρελή ιδέα μας για υποτιθέμενη ευτυχία. O Τζον Στιούαρτ Μιλ είπε κάποτε: «Έχω μάθει να αναζητώ την ευτυχία μου περιορίζοντας τις επιθυμίες μου, αντί να προσπαθώ να τις ικανοποιήσω». Μήπως μέσα σε όλο αυτό το κυνήγι για απόκτηση χρημάτων, υλικών αγαθών και φήμης χάσαμε το πραγματικό νόημα της ευτυχίας; Μήπως, τελικά, ο Σωκράτης είχε δίκιο όταν έλεγε ότι το μυστικό της ευτυχίας δεν βρίσκεται στην αναζήτηση, αλλά στο να είσαι ικανοποιημένος με όσο γίνεται λιγότερα;
Αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι, ότι η ευτυχία μπορεί να σημαίνει διαφορετικά πράγματα για κάθε άνθρωπο. Η ευτυχία είναι μια κατάσταση που βιώνεται σε σχέση με τους άλλους. Δεν νοείται ευτυχία που να μην συμπεριλαμβάνει κοινωνική επαφή. Η ευτυχία όταν μοιράζεται πολλαπλασιάζεται! Είναι αυτό το συναίσθημα ή αυτή η κατάσταση η οποία μπορεί να εκτινάξει τις ενδορφίνες μας στον αέρα! Αντιθέτως, η λύπη είναι κάτι που βιώνεται από τον καθένα ξεχωριστά. Είναι ένα μοναχικό συναίσθημα και δεν μπορεί, όταν μοιραστεί, να πολλαπλασιαστεί. Οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους κοινωνικά όντα και έχουν ανάγκη να επικοινωνήσουν προκειμένου να είναι ευτυχισμένοι. Η σύναψη σχέσεων, στις οποίες εμείς αφιερώνουμε χρόνο και δίνουμε αγάπη, τείνουν να μας φέρνουν πιο κοντά σε αυτό που ονομάζουμε ευτυχία. Οι κοινωνικές συναναστροφές είναι, βάσει ερευνών, ευεργετικές, όχι μόνο για την τωρινή χρονική στιγμή που τις συνάπτουμε, αλλά και μελλοντικά, καθώς συμβάλλουν σε πιο γαλήνια και ήρεμα γηρατειά.
Ο άνθρωπος πρέπει να νιώθει ότι αγαπιέται και ότι μπορεί να βασιστεί σε κάποιον για να είναι ευτυχισμένος. Δεν είναι τα υλικά αγαθά που μας κάνουν ευτυχισμένους, αλλά οι άνθρωποι που έχουμε γύρω μας. Πρέπει να διαλέγουμε με μεγάλη προσοχή τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μας, γιατί η μοναξιά είναι τοξική, όχι μόνο για το σώμα μας αλλά και για την μνήμη μας. Οι σχέσεις μας με την οικογένεια, τους φίλους και την τοπική κοινότητα είναι ικανές να δώσουν μακροζωία και χαρά. Η ευτυχία είναι απλά πράγματα που δεν χρειάζεται να κοπιάσουμε ιδιαίτερα για να τα αποκτήσουμε, είναι όπως είπε και ο Καζαντζάκης πράγμα απλό και λιτοδίαιτο -ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της. Τίποτα άλλο.
Η ευτυχία είναι κατάσταση της ψυχής και όχι του σώματος. Μπορεί να την βιώσει κανείς μόνο αν την μοιραστεί με κάποιον άλλον. Η πηγή της βρίσκεται στην αφοσίωση, που είναι διατεθειμένος ο καθένας να δώσει και όχι στην ηδονή, στην αγάπη που προσφέρουμε και όχι στην τέρψη. Δώστε το χρόνο σας, προσφέρετε τη βοήθειά σας, συζητήστε για δύσκολες αποφάσεις της ζωής σας χωρίς δισταγμό και νιώστε το ανώτερο αυτό συναίσθημα της αγάπης και της ευτυχίας, γιατί όπως είπε ο Καζαντζάκης «Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ»…
