Το παρόν άρθρο δεν σκοπεύει να γίνει άλλο ένα επιχείρημα στην αέναη διαμάχη για το “αν τα Φιλαράκια είναι η καλύτερη κωμωδία όλων των εποχών” (αν και είναι). Δεν σκοπεύει καν να σε πείσει να το δεις (ναι, εσένα μοναδικέ τύπε που ακόμη αντιστέκεσαι). Είναι ένα κείμενο για τους λάτρεις της σειράς, κι ένα αφιέρωμα σ’ αυτούς τους έξι ήρωες που μεγαλώσαμε παρέα ως millenials των 90s.
Όταν κάποιο Σεπτέμβρη του 1994 ξεκινούσε η προβολή αυτής της άγνωστης σειράς, κανένας δεν προέβλεψε την τεράστια επιτυχία που θ’ ακολουθούσε. Η παρέα που δημιούργησαν οι David Crane & Marta Kauffman, με πρωταγωνιστές τους Jennifer Aniston, Courtney Cox, Lisa Kudrow, Matt LeBlanc, David Schwimmer, Matthew Perry έμελλε να γίνει η παρέα των εφηβικών κι ενήλικων χρόνων μας, κι όχι άδικα.
“You’re over me? When were you… under me?”
Ποιο ήταν όμως αυτό το συστατικό της επιτυχίας που κάθε άλλη κωμωδία έψαχνε αλλά καμία δεν πέτυχε σε τέτοιο βαθμό; Έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλές απόψεις, και είναι όλες ενδιαφέρουσες.
Προσωπικά, θεωρώ πως μεγάλο ρόλο έπαιξε η ανυπαρξία του ίντερνετ, που τότε ήταν στα σπάργανά του, κι άρα δεν επηρέασε όσο σήμερα τις προσωπικές σχέσεις μεταξύ των ηρώων. Άλλωστε, έχει μεγαλύτερη αξία το “How you doin’?” , όταν στο λέει κάποιος απέναντί σου αντί μέσω γραμμών σε κάποιο chat. Η παρέα διάβαζε εφημερίδες, άραζε στο Central Perk, φλέρταρε, πείραζαν ο ένας τον άλλονκαι μιλούσαν μεταξύ τους (όχι μέσω mention στα stories, κανονικά), .
“If you want to receive emails about my upcoming shows please give me money so I can buy a computer.”
Θυμίζει μια εποχή που θα θέλαμε κι εμείς να είμαστε ενήλικες, καθώς τώρα, ε όσο να πεις, δε “ζούμε”. Μας έκανε να θέλουμε να είμαστε μέρος αυτής της παρέας, να μπορούμε να είμαστε αληθινοί, να μη φοβόμαστε να εκφραστούμε. Να εκτιμάμε τους φίλους μας.
Οι σχέσεις, επίσης, βασίζονταν σ’ ένα σύστημα αξιών πιο ειλικρινές απ’ ότι σήμερα. Τσακωμοί, παρεξηγήσεις, έρωτες και χωρισμοί, δεν είναι ικανά να διαλύσουν μία δεμένη παρέα και μία φιλία που έχει χτιστεί σε γερές βάσεις. Όσο διαφορετικός και να ‘σαι με τον φίλο ή τη φίλη σου, δεν έχει σημασία.
“Oh, are you setting Ross up with someone? Does she have a wedding dress?”
Όπως είτε η παρέα υποστήριζε τα γκομενάκια που εμφανίζονταν κατά καιρούς, είτε μισούσε με σθένος κάποια άλλα (Paolo, meh), ήταν πάντα εκεί να χαρεί με την χαρά ή να κλάψει με τη λύπη, όσο χαζή και λάθος κι αν ήταν αυτή η επιλογή.
Η ενηλικίωση είναι πάντα ένα σημείο ταύτισης για όλους μας, και καμία σειρά δεν το περιέγραψε καλύτερα απ’ τα Φιλαράκια. Η απέχθεια του Chandler για τη δουλειά του, η αγάπη του Joey για τη δική του. Η μάχη της Rachel να μάθει απ’ το μηδέν να στηρίζεται στα πόδια της, και του Ross να κυνηγάει νέες προκλήσεις στον τομέα του.
Joey: “Occupation? Dinosaurs.”
Ο έρωτας της Monica για τη μαγειρική, και της Phoebe για το μασάζ (και τη μουσική). Όλα αυτά, μέσα από 10 σεζόν γεμάτες προκλήσεις, αποτυχίες κι επιτυχίες, μας έδειξαν τον δρόμο για τον αληθινό κόσμο.
Σίγουρα, μεγαλώνοντας, αντιλαμβάνεται κάποιος τα “θέματα” αυτής της σειράς, αυτά τα αμφιλεγόμενα ζητήματα στα οποία εκφράστηκαν κάποιες λάθος απόψεις. Γενικά, υπήρχαν αρκετές αναφορές σε fat-shaming, queer ταυτότητες, σεξισμό και slut-shaming, τα οποία “κρύφτηκαν” ανάμεσα σε γέλια και ατάκες (η “Fat Monica”, ο “Male Nanny”, η συνήθεια του Joey να μην καλεί ποτέ τις πάμπολλες γυναίκες με τις οποίες κάνει σεξ, αλλά ν’ αντιδρά αρνητικά όταν η αδερφή του μένει έγκυος εκτός γάμου).
“Ross! We broke up two years ago. You’ve been married since then. I think it’s okay that we see other people.”
Όλα αυτά σίγουρα δε δικαιολογούνται σήμερα, αλλά λαμβάνοντας υπόψη την εποχή στην οποία διαδραματίζονται, ταυτιζόμαστε, καθώς κι εμείς μεγαλώσαμε σε παρόμοια σκηνικά.
Αλλά σε παρόμοιο τόνο η σειρά είχε αρκετά πρωτοποριακές απόψεις, και τολμηρές για sitcom των 90s. Γάμος μεταξύ δύο γυναικών, οι τρεις πρωταγωνίστριες που έγιναν μητέρες με “μη παραδοσιακό” τρόπο, η προβολή μίας drag περσόνας, φεμινιστικά πρότυπα μέσω δυναμικών γυναικών.
Ακόμη και μέσα από τα αρνητικά, ταυτιστήκαμε με τους χαρακτήρες και την παρέα αυτή, γελάσαμε με το κρυφτό των Mondler, κλάψαμε όταν άφησαν τα κλειδιά πάνω στον πάγκο.
“Hi. I’m Chandler. I make jokes when I’m uncomfortable.”
Θυμώσαμε όταν η Emily ήταν καταπιεστική, μαλώσαμε με το ποιος είχε δίκιο στο “we were (not) on a break!“. Τα Φιλαράκια είναι ο Gunther και ο ανομολόγητος έρωτας στην Rachel, η πάπια και το κοτοπουλάκι που μεγάλωσε και έγινε κόκκορας, οι γονείς τους, ο Joey να τρώει ό,τι υπάρχει στο ψυγείο επειδή εκείνο χάλασε.
Phoebe: “If it’s a girl, Phoebe. And if it’s a boy, Pheebo.”
Είναι ακόμη “Unagi“, τα φρύδια του Joey, η Janice, ο Ross και η Rachel μαζί, ο Ross και η Rachel χώρια, ο Brad Pitt να μισεί την Jennifer Aniston, ο Mr Hugsy, το μαύρισμα του Ross, ο Marcel, το επεισόδιο με τις ψεύτικες προφορές. Είναι ακόμη το επεισόδιο με την γέννα της Rachel, ο Ross να φοράει γυναικεία μπλούζα, η νύχτα ζωντανών νεκρών δέντρων, το τουρνουά ping pong, το καλύτερο παιχνίδι έβερ, Bamboozled.
“Princess Consuela Banana-Hammock & Mr Crap Bag.”
Ο Mr Heckles, o Ugly Naked Guy, η Monica και ο Chandler μαζί στο Λονδίνο, τα γαλλικά του Joey, το μουστάκι του Richard, η Julia Roberts, ο Jean Claude Van Damme και οι αναρίθμητοι guests, μα πιο πολύ οι 6 φίλοι μαζί να πηγαίνουν για καφέ στο Central Perk. Είναι η σειρά που “θα είναι πάντα εκεί για ‘μας” , όπως εμείς θα είμαστε πάντα εκεί για τα δικά μας φιλαράκια. Μεγαλώσαμε μαζί τους και εκείνοι μεγάλωσαν μαζί μας.
Bonus, μία από τις περίπου τρεις χιλιάδες αγαπημένες μου σκηνές εδώ .
