Πριν λίγες μέρες, στις 21 Μαρτίου, γιορτάσαμε την Παγκόσμια Hμέρα Ποίησης. Η ποίηση είναι ένα πολύ ιδιαίτερο και μοναδικό είδος τέχνης που είτε μισείς είτε λατρεύεις. Ενδιάμεσες καταστάσεις σε αυτή την μορφή τέχνης δεν υπάρχουν!
Σίγουρα κάποια στιγμή της ζωής σου θα σου δοθεί η ευκαιρία να διαβάσεις κάποια ποιήματα! Σκέφτηκα λοιπόν να σε προετοιμάσω αναφέροντας τρεις πολύ σημαντικούς και ιδιαίτερους ποιητές (για την ώρα…). Έτσι λοιπόν παραθέτοντας σας αρχικά μερικά όμορφα λόγια για την τέχνη της ποιήσης, σας αφήνω να απολαύσετε ένα δείγμα από το σπουδαίο έργο αυτών των μεγάλων ποιητών.
Η ποίηση διαθέτει κυνισμό, ερωτισμό, αμεσότητα, πάθος, μίσος, αγάπη, συνειρμό και συμβολισμό. Έτοιμη να σε καλύψει και να σε αφήσει με τις καλύτερες εντυπώσεις, αρκεί να επιλέξεις τον κατάλληλο ποιητή και το σωστό ποίημα!
Για τους κλασσικούς μου φίλους που πιστεύουν ότι η ποίηση είναι ο ύψιστος τρόπος να εκφράσει κάποιος με μία ρομαντική χροιά τον Χρόνο, τον Θάνατο, την Μοναξιά, τον Έρωτα και ό,τι αυτός φέρνει… :
- Το Μονόγραμμα – Οδυσσέας Ελύτης
Πολυδιαβασμένη ποιητική συλλογή, ίσως η πιο γνωστή ελληνική συλλογή, που εξυμνεί τον έρωτα! Μία ερωτική τραγωδία που αριστοτεχνικά ο Ελύτης έχει καταφέρει να γράψει απευθυνόμενος σε όλα τα ερωτευμένα ζευγάρια αυτού του κόσμου που δεν κατάφεραν να είναι μαζί στο τέλος! Μία κραυγή απόγνωσης στον θάνατο, στα στερεότυπα της κοινωνίας και σε όλους αυτούς που στέκονται τροχοπέδη στον έρωτα και την αγάπη!
Πενθώ τό ρούχο πού άγγιξα καί μού ήρθε ο κόσμος.
Επειδή σ’αγαπώ καί στήν αγάπη ξέρω
Νά μπαίνω σάν Πανσέληνος
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν,μ’ακούς
Δέν έχουν εξημερωθεί τά τέρατα, μ’ακούς
Τό χαμένο μου τό αίμα καί τό μυτερό,μ’ακούς
Μαχαίρι
Ποιός μιλεί στά νερά καί ποιός κλαίει ακούς;
Είμ’εγώ πού φωνάζω κι είμ’εγώ πού κλαίω, μ’ακούς
Σ’αγαπώ, σ’αγαπώ, μ’ακούς
- Το λίγο του κόσμου – Κική Δημουλά
Μια γυναίκα που σε συνέντευξη της αφοπλιστικά έχει δηλώσει για τον εαυτό της: «Είμαι μια γυναίκα δειλή και συμβιβασμένη!». Στα ποιήματα της εκφράζει την αγωνιώδη αναζήτησή για το νόημα της φθαρτής ανθρώπινης ζωής. Απουσία, Φθορά, Απώλεια, Μοναξιά, Χρόνος κι Έρωτας τα θέματα γύρω από τα οποία κινείται. Σε μία από τις καλύτερες συλλογές της, «Το λίγο του κόσμου», γράφει τον διάσημο ύμνο στον Έρωτα: “O πληθυντικός αριθμός”
Ὁ ἔρωτας,
ὄνομα οὐσιαστικόν,
πολύ οὐσιαστικόν,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ,
γένους οὔτε θηλυκοῦ οὔτε ἀρσενικοῦ,
γένους ἀνυπεράσπιστου.
Πληθυντικός ἀριθμός
οἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες.
- Οι τριλλιές που σβήνουν – Μαρία Πολυδούρη
Τραγική φιγούρα της ποίησης, μία γυναίκα με πάθος και λυρισμό που ένιωσε τον Έρωτα όσο κανείς άλλος. Γνωστός σε όλους μας ο ανεκπλήρωτος και παθιασμένος έρωτάς της με τον Καρυωτάκη, αποτέλεσε την καλύτερη και ίσως μοναδική πηγή έμπνευσής της. Ο πόνος, ο θάνατος, η κραυγή απελπισίας και ερωτισμού είναι οι άξονες της Πολυδούρη. Για όλες τις ερωτευμένες ψυχές που πονάνε η ποιητική αυτή συλλογή θα τους λυτρώσει:
Μόνο γιατί μ’ ἀγάπησες γεννήθηκα
γι‘ αὐτό ἡ ζωή μου ἐδόθη
στήν ἄχαρη ζωή τήν ἀνεκπλήρωτη
μένα ἡ ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ‘ ἀγάπησες γεννήθηκα.
Μονάχα γιατί τόσο ὡραῖα μ‘ ἀγάπησες
ἔζησα, νά πληθαίνω
τά ὀνείρατά σου, ὡραῖε, πού βασίλεψες
κι ἔτσι γλυκά πεθαίνω
μονάχα γιατί τόσο ὡραῖα μ‘ ἀγάπησες.
Φυσικά, αυτοί είναι ελάχιστοι ποιητές μπροστά στο μεγαλείο που κρύβουν τα συρτάρια της ποίησης. Καρυωτάκης, Καβάφης, Χριστιανόπουλος, Σεφέρης, Λαπαθιώτης, Κατερίνα Γώγου, Κατερίνα-Αγγελάκη Ρουκ και χιλιάδες ακόμη Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνησαν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο για να διαβάζουμε και να παιδεύουμε την ψυχή μας!
Τα ποιήματα σου προσφέρουν τόσο ελευθερία να πεις την αλήθεια σου με όποιες λέξεις θες! Είναι ο μόνος τρόπος να δώσεις στις λέξεις το νόημα που εσύ θες και να φτιάξεις εικόνες που μόνο εσύ γνωρίζεις…
Κυνισμός, ερωτισμός, πάθος, μυστικά, ηδονή και σύμβολα όλα στην υπηρεσία της ποίησης!
Η συνέχεια των ποιητικών συλλογών πιο κυνική και ωμή από ποτέ, στο επόμενο άρθρο. Έως τότε μια ποιητική διαδρομή να έχετε!