Νηστεία, η ουσιαστική.

 Νηστεία ονομάζεται η εκούσια ή ακούσια αποχή από τροφή (δηλαδή η ασιτία ή αφαγία). Αυτό πάνω κάτω το γνωρίζουμε όλοι. Αυτό που φαίνεται να μας διαφεύγει, είναι η ουσία αυτής της διαδικασίας.

  Παρατηρώ τους τελευταίους 25 Απρίληδες της ζωής μου μία τάση προς τη νηστεία “γιατί έτσι πρέπει”. Το δέχομαι, εν μέρει, καθώς έχει να κάνει με ένα αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας μας και είναι πάντα ωραίο να τηρούνται οι παραδόσεις. Όμως, ποιο το νόημα του να μην τρώει κάποιος μια συγκεκριμένη τροφή για σαράντα μέρες, και να είναι απάνθρωπος τις υπόλοιπες; Δε θα κρίνω θεούς και δαίμονες σ’αυτό το άρθρο, και δεν είναι αυτό το νόημα ούτως ή άλλως. Το θέμα το έχω με τους ανθρώπους.

  Ανεξάρτητα από το σε τι πιστεύει ο καθένας μας, θεωρώ πως παγκόσμιες αμετάβλητες αξίες είναι η τιμιότητα, η καλοσύνη, ο σεβασμός. Πιστεύω σε αυτές και προσπαθώ και στην καθημερινή μου ζωή να τις εφαρμόζω. Δυστυχώς όμως δε γίνεται το ίδιο παντού. Παρατηρώ τις τελευταίες μέρες κόσμο να είναι αγενής, κακός, ασεβής και προσβλητικός. Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι πως εάν πέσει στην αντίληψή τους πως (θου κύριε) δε νηστεύεις, πέφτουν να σε φάνε.

  Ότι τι; Μεγαλύτερη αμαρτία δεν παρατηρούν εκεί έξω από εμένα που δεν ανήκω στη διατροφική τους νόρμα; Don’t get me wrong, ο καθένας έχει το δικαίωμα να κάνει ό,τι θεωρεί εκείνος καλό για τον εαυτό του, δεν είναι δουλειά μου να κρίνω, αλλά θαρρώ πως λειτουργεί αμφίδρομα. Όπως δεν κρίνω εγώ (και κάθε “εγώ”) κάποιον που νηστεύει, έτσι κι εκείνος (και κάθε “εκείνος”) δε θα έπρεπε να κάνει το ίδιο. Δυστυχώς όμως ζούμε σε μία κοινωνία όπου ισχύει το “τα δικά σου, δικά μου, και τα δικά μου, πάλι δικά μου”!

  Καιρός ν’αλλάξει αυτό. Προτείνω ο καθένας να κοιτάει να είναι σωστός στους γύρω του, να σέβεται το περιβάλλον, να αντιμετωπίζει ώριμα τις προκλήσεις και να είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Καλή Ανάσταση σε όσους τους αφορά, καλό Σαββατοκύριακο σε όλους τους υπόλοιπους, και κάτι τελευταίο: ΕΑΝ ΟΔΗΓΗΣΕΤΕ, ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΖΩΝΗ.

Διάβασε επίσης!

Ψήφισε το καλύτερο άρθρο για το μήνα...