Αν γνώριζες έναν άνθρωπο πρόσχαρο και με χιούμορ, στο πλαίσιο μίας παρέας, με τον οποίο θα μπορούσες να συζητήσεις με πάθος για ό,τι αγαπά και γενικότερα για τα πάντα, πώς θα τον χαρακτήριζες; Είμαι σίγουρη ότι θα έλεγες “να ένας άνθρωπος έξω καρδιά”! Αν όμως, τον γνώριζες καλύτερα και έβλεπες μια άλλη σκοτεινή πλευρά, άραγε θα τρόμαζες; Σαν εκείνο το παλιό τραγουδάκι των αδερφών Κατσιμίχα, που έλεγε “Για θυμήσου καλά, μήπως έχεις χαθεί μέσα σε δρόμους που καίνε” και συνεχίζει “Δεν είναι η ανάγκη, δεν είναι η μοναξιά που εκεί θα με φέρει. Δεν με ξέρεις καλά, κανείς δεν με ξέρει”.

Για αυτούς τους ανθρώπους θέλω σήμερα να σου μιλήσω. Πιο συγκεκριμένα, για εκείνους που όταν γυρίζουν σπίτι μετά από μία έξοδο, αφήνουν τα φώτα σβηστά. Μένουν στο σκοτάδι, εκεί όπου όλα και όλοι είναι ίδιοι. Εκεί που δε υπάρχουν αδιάκριτα βλέμματα, ούτε επικριτικά σχόλια. Εκεί που μόνο οι τολμηροί επιβιώνουν! Εξάλλου, το σκοτάδι δεν τους τρομάζει, έχουν μπόλικο μέσα και γύρω τους. Παρόλα αυτά, δεν είναι φορτικό και δεν μαυρίζει τους υπόλοιπους, είναι δικό τους και δεν του επιτρέπουν να “πιάνει παρτίδες” με άλλους! Αναλυτικότερα, θα σου μιλήσω για τους ανθρώπους εκείνους, που δεν θα σε κουράσουν για όσα τους βαραίνουν και πίστεψε με, είναι πολλά, αλλά θα ακούσουν τους άλλους με προσοχή και στην ερώτηση “τι κάνεις, πως είσαι”, πάντα θα απαντούν “καλά, όλα εντάξει” κι ας σπαράζουν μέσα τους! Τους πάντα σκεπτικούς, που μπορούν να κάθονται μόνοι τους για καφέ ή ποτό και να μην τους ενοχλεί καθόλου -μάλλον το επιδιώκουν κιόλας κάποιες φορές-. Ακόμα και στις παρέες απλώς παρατηρούν γύρω τους, χωρίς να μιλούν και αφήνουν τους άλλους να παραπονιούνται για τα “προβλήματα” τους… Συχνά, ακούν περίεργα τραγούδια, τα οποία οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν, ή και κοροϊδεύουν. Ακούγονται “παράξενοι” και “τρομακτικοί”, έτσι δεν είναι; Ωστόσο, αν τους γνωρίσεις καλύτερα, θα δεις πως δεν θα σε βλάψουν ποτέ και θα είναι ευγνώμονες για την φιλία ή την αγάπη σου!

Οι άνθρωποι αυτοί, συνήθως δεν έχουν πολλούς φίλους, γιατί χαρακτηρίζονται από ωμότητα και πραγματική ειλικρίνεια, γεγονός που δεν τους κάνει ιδιαίτερα αγαπητούς. Παραδείγματος χάρη, θα σου πουν ότι έκανες βλακεία και τώρα πρέπει να “τα λουστείς”, ακόμα κι αν εσύ θέλεις να ακούσεις ότι δεν έγινε και κάτι. Θα σου πουν αυτό που τους ενοχλεί, χύμα, όπως το σκέφτονται και θα το κάνουν γιατί σε αγαπούν. Έτσι θα ισχυριστούν. Να τους πιστέψεις, δεν κρύβουν κακία μέσα τους, αλλά το κάνουν γιατί δεν τους είπε κανείς ότι ο κόσμος είναι κακός και δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τα ίδια όρια. Το έμαθαν δυστυχώς, από μόνοι τους και πίστεψε με, πονάει πολύ. Για τα λίγα εκείνα άτομα που έχουν διαλέξει, πέφτουν και στη φωτιά. Τα άτομα αυτά, συνήθως θυμώνουν εύκολα και πολύ, ακόμη και για μικρά πράγματα. Μην τους παρεξηγείς, έχουν κουραστεί, γιατί έχουν παλέψει πολύ για να φτάσουν ζωντανοί ως εκεί κι έχουν παλέψει μόνοι! Έχουν πολλές άσχημες μέρες, πολύ περισσότερες από καλές, σε σχέση με έναν μέσο άνθρωπο και αυτό διότι νοιάστηκαν πολύ για τους άλλους και καθόλου για τον εαυτό τους, και στο τέλος προδόθηκαν, καθώς περίμεναν να εκτιμηθεί και να το κάνει κάποιος και για αυτούς, αλλά και πάλι συγχώρεσαν. Ωστόσο, κάθε φορά που αλλάζει ο καιρός, τα τραύματα και οι πληγές τους πονάνε. Κι αυτός ο καιρός, λες και το κάνει επίτηδες, αλλάζει συνεχώς… Μπορούν να περάσουν ώρες ξαπλωμένοι, ή καθισμένοι στον καναπέ, ή στο δωμάτιο, κοιτώντας το ταβάνι ή ακούγοντας μουσική. Προσπάθησε να καταλάβεις και μην τους πιέζεις να σου μιλήσουν. Αν δεν θέλουν, δεν θα το κάνουν έτσι κι αλλιώς. Η σιωπή και η απομόνωση είναι για αυτούς ο τρόπος και ο χώρος να τα βρουν με τον εαυτό τους και να σκεφτούν. Κάηκαν ολοσχερώς και αναγεννήθηκαν μόνοι μέσα από τις στάχτες τους, σαν άλλοι μαγικοί φοίνικες, γι’ αυτό νιώθουν άνετα εκεί, αφού είναι η μυστική πηγή της δύναμής τους! Έχουν μία ακατανόητη θλίψη που ούτε οι ίδιοι μπορούν να εξηγήσουν το γιατί. Είναι αυστηροί και τελειομανείς, πρώτα με τον εαυτό τους και μετά με τους άλλους. Έχουν αυστηρώς τοποθετημένα όρια, τα οποία όταν τα περάσεις, σε επαναφέρουν αμέσως, με όχι πάντα όμορφο τρόπο. Αν καταφέρεις να τα ξεπεράσεις, να είσαι ευγνώμων. Συνήθως σημαίνει ότι σε άφησαν να τα περάσεις, αφού ήθελαν να έρθετε κοντά και να γνωριστείτε καλύτερα. Έχουν χάσει πολλούς ανθρώπους που αγαπούσαν από το θάνατο και γι’ αυτό ζουν στα άκρα και με ρίσκο. Και να μην ξεχνάς το βασικότερο, είναι βαθιά αμυντικοί και επιφυλακτικοί άνθρωποι. Δεν ήταν πάντα έτσι. Κάποτε ήταν αθώοι και πίστευαν στην καλοσύνη των ανθρώπων, αλλά τους βγήκε σε κακό. Έτσι, πλέον θα σε περάσουν από 40 κύματα και γενεές 14, μέχρι να σου ανοίξουν την πόρτα για να “γκρεμίσεις” από μέσα το κάστρο τους. Θα είσαι ο εκλεκτός! Αν βέβαια τους προδώσεις, να ξέρεις πως θα βρεθείς πνιγμένος στην τάφρο!

Από την άλλη, αν θέλουμε να μιλήσουμε με επιστημονικούς όρους, σίγουρα οι ψυχολόγοι θα τους εντάξουν στις οριακές/μεταιχμιακές προσωπικότητες. Δηλαδή, στα άτομα εκείνα που “μπακάλικα” ισορροπούν μεταξύ παράνοιας και λογικής, ζουν την υπερβολή τους σε πολλές περιπτώσεις, είναι συνήθως drama queens, αρσενικοί και θηλυκοί και ιδιαιτέρως χειριστικοί. Επίσης, τα άτομα αυτά, σίγουρα θα ήταν στα όρια της διάγνωσης για κατάθλιψη. Κάτι που πολλές φορές δεν είναι και λάθος. Πολλά από τα άτομα αυτά είναι όντως καταθλιπτικά, έχουν δηλαδή καταθλιπτικά χαρακτηριστικά. Φυσικά, όλα τα παραπάνω, δεν θα πρέπει να αποτελούν δικαιολογία για άσχημες συμπεριφορές και για άνευ ορίων αιτιολόγηση και “παράβλεψη” σημαντικών “σημείων” που χρήζουν βελτίωσης.

Ένα τέτοιο άτομο είμαι κι εγώ, βαθιά τραυματισμένο, με δύσκολα βιώματα και βαρύ φορτίο από μοναξιά και μοναχικότητα.. Για αυτό, μπορώ να σου πω πως από όποια πλευρά και αν το αντιμετωπίζεις, επιστημονική ή όχι, να θυμάσαι πως δεν είναι εύκολη η συμβίωση με ένα τέτοιο άτομο. Θα έχει πολλά ξεσπάσματα θυμού, θλίψης και αλλαγές διάθεσης. Μπορεί να είναι κτητικό και να αποζητά την προσοχή σου. Θα φαίνεται δυνατό και πως μπορεί να αντιμετωπίσει τα πάντα, με εγωισμό και αναισθησία, ταυτόχρονα όμως θα είναι πλήρως ενοχικό, γιατί φοβάται. Φοβάται πως θα σε διώξει και δεν το θέλει. Δεν θέλει να φέρεται άσχημα και δεν το ελέγχει πάντα… Γι ‘αυτό το λόγο, οι άνθρωποι αυτοί θέλουν αγάπη, υπομονή και κατανόηση. Θέλουν χώρο και χρόνο. Δώσε τους αυτό που χρειάζονται και δείξε τους πως τους αγαπάς, ότι τους εμπιστεύεσαι και τους καταλαβαίνεις. Μην τους κρίνεις και προσπάθησε να καταλάβεις τις τρικυμίες τους. Μην τους πιέζεις και μην τους σπρώχνεις περισσότερο στο σκοτάδι τους, βοήθησε τους να βγουν, γιατί όσο πιο βαθιά είναι χωμένοι εκεί, τόσο πιο δύσκολο θα είναι και για σένα να τους βγάλεις, όσο και αν το θέλεις… Να θυμάσαι πως τα πράγματα δεν είναι ποτέ έτσι όπως φαίνονται. Τα άτομα αυτά είναι βαθιά συναισθηματικά και εύθραυστα, σπάνε με το παραμικρό, κυρίως επειδή έμαθαν πως δεν επιτρέπεται να πέφτεις και σε όλη τους τη ζωή πάλευαν να μην απογοητεύσουν κανέναν, την οικογένεια, τους φίλους, το σχολείο… Πάντα ήταν οι δυνατοί και οι ψύχραιμοι. Ακόμη και οι βράχοι όμως, με τον χρόνο φθείρονται και τελικά, γκρεμίζονται κάποιες φορές…