Η Formula1 μπορεί να είναι ομαδικό σπορ, ωστόσο αυτοί που καθηλώνουν τους μισό δισεκατομμύριο φίλους του αθλήματος δεν είναι άλλοι από τους οδηγούς των ομάδων. Λίγοι από αυτούς τους υπεραθλητές κατάφεραν να ξεχωρίσουν και ακόμα λιγότεροι να συμπεριληφθούν στο “πάνθεον” της κορωνίδας του μηχανοκίνητου αθλητισμού, από το 1950 μέχρι και σήμερα…

• Nino (Antonio) Farina: Φυσικά στους θρύλους του αθλήματος δεν θα μπορούσε να μην συγκαταλέγεται ο Τζουζέπε “Νίνο” Φαρίνα, ο οποίος σημείωσε την πρώτη Νίκη στην Ιστορία της F1 στο Gran Prix του Silverstone, το 1950. Παράλληλα ο Farina αναδείχθηκε και ως πρώτος πρωταθλητής στην Ιστορία του Σπορ το ίδιο έτος οδηγώντας την Alfa Romeo 158.

• Juan Manuel Fangio: Ο θρυλικός Αργεντίνος είναι κατά πολλούς ο κορυφαίος και πιο ολοκληρωμένος οδηγός στην ιστορία του αθλήματος. Τα ρεκόρ που έχει πετύχει πριν 60 περίπου χρόνια είναι ασύλληπτα ακόμη και σήμερα: 5 πρωταθλήματα οδηγών με 4 διαφορετικές ομάδες (Alfa Romeo, Mercedes, Ferrari και Maserati), 23 ταχύτεροι γύροι αγώνα και 24 νίκες, σε σύνολο μόλις 51 Gran Prix και 7 σεζόν στην Formula1. Το ρεκόρ πρωταθλημάτων χρειάστηκε 46 ολόκληρα χρόνια για να καταρριφθεί από τον Michael Schumacher, ενώ το ρεκόρ στην αναλογία Αγώνων-Νικών δεν έχει καταρριφθεί ακόμη. Παράλληλα ο Fangio αποτελούσε και υπόδειγμα αθλητή της εποχής, καθώς σεβόταν όλους τους αντιπάλους του και αναλόγως κέρδιζε το σεβασμό όλων. Η προσωπικότητά του αποτελεί ορόσημο για όλους τους νέους οδηγούς της F1.

  

• Alberto Ascari: Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει στον πρώτο πρωταθλητή στην Ιστορία της Ferrari στην F1. Ο Ascari στέφθηκε πρωταθλητής 2 συνεχόμενες χρονιές, το 1952 και το 1953 με την Ferrari 500 και πέτυχε συνολικά 13 νίκες σε 32 αγώνες, γεγονός που τον φέρνει δεύτερο στη λίστα αναλογίας Αγώνων-Νικών, πίσω μόνο από τον Fangio. Αξιοσημείωτο για τον Ascari είναι πως, το 1955, στην πίστα της Monza υπέστη ένα παράξενο τραγικό δυστύχημα, με συνέπεια να χάσει τη ζωή του, όντας μόλις 36, όσο ακριβώς και ο πατέρας του, όταν είχε το δικό του θανατηφόρο ατύχημα.

• Jack Brabham: Ο Αυστραλός οδηγός γνωστός και ως “Black Jack” είναι ο πρώτος και ο μόνος μέχρι στιγμής οδηγός που κατάφερε να στεφθεί πρωταθλητής με μονοθέσιο δικής του κατασκευής, την MRD, το έτος 1966! Προηγήθηκαν βέβαια για τον ίδιο άλλοι 2 παγκόσμιοι τίτλοι, με την βρετανική Ομάδα της Cooper. Ο Brabham είναι και ο πρώτος οδηγός της F1 που έλαβε τον ιπποτικό τίτλο “Sir”.

  

• Graham Hill: Ο Βρετανός πιλότος έχει πετύχει ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο έως τώρα επίτευγμα στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού: το “Triple Crown”. Για αυτή την επιτυχία χρειάστηκε να κερδίσει το GP του Monaco στην F1, το Le Mans και το Indy 500. Παράλληλα έχει στεφθεί 2 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής το 1962 και το 1968, πριν το τραγικό αεροπορικό του δυστύχημα, το 1975.

• Sir Jackie Stewart: Ο ευγενικός οδηγός από τη Σκωτία κατέχει περίοπτη θέση στο “πάνθεον” των οδηγών της Formula1. Σε αυτό δεν συνηγόρησαν τόσο τα 3 πρωταθλήματα οδηγών, ένα αναμφίβολα σημαντικότατο επίτευγμα με τις ομάδες Matra και Tyrrell, όσο η συνεισφορά του στην ασφάλεια του σπορ. Ο Βρετανός εισηγήθηκε την εισαγωγή ζωνών ασφαλείας καθώς και κρανών, που καλύπτουν όλο το πρόσωπο. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι χάρη στον Stewart πολλοί οδηγοί της F1 σώθηκαν από βέβαιο θάνατο. Επίσης ο Stewart ίδρυσε δική του ομώνυμη ομάδα το 1997, η οποία μετεξελίχθηκε σε “Jaguar” και μετέπειτα στην Red Bull Racing. Αξίζει επίσης να σημειώσουμε πως ο Βρετανός έλαβε τον τίτλο του “Sir” το 2001. Οι νεότεροι θα τον θυμόμαστε από τη διαφήμιση γνωστής μπύρας το 2016.

• Niki Lauda: Ο Αυστριακός είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς οδηγούς της F1 –μετά και την ταινία “Rush”-, ο καλύτερος ίσως οδηγός της δεκαετίας του 1970, και, αναμφισβήτητα, ένας ζωντανός θρύλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού εν γένει. Ο εργασιομανής και τελειομανής Lauda χάρισε στη Ferrari το 1975 πρώτο της πρωτάθλημα από το 1964, ενώ την επόμενη χρονιά υπέστη ένα τρομακτικό και σχεδόν μοιραίο ατύχημα στο Nurbungring, δίνοντας την ευκαιρία στον “πλεϊμπόι” μεγάλο του αντίπαλο James Hunt να πανηγυρίσει τον μοναδικό του παγκόσμιο τίτλο. Ο Lauda όμως όχι μόνο επιβίωσε, αλλά ανέκαμψε πλήρως, για να πάρει άλλους 2 τίτλους, το 1977 με Ferrari και το 1984 με McLaren. Μετά την απόσυρση του από την ενεργό δράση ο Αυστριακός ανέλαβε καίριους ρόλους στα paddock αρκετών ομάδων (Ferrari Jaguar και Mercedes) καθώς και ρόλο σχολιαστή αγώνα. Ο Lauda έχει χαραχθεί στη μνήμη όλων των φίλων της F1 ως πρότυπο δύναμης ψυχής και θέλησης για επιτυχία.

  

• Nelson Piquet: Ο Βραζιλιάνος “σταρ” της F1 έμεινε γνωστός τόσο για τις οδηγικές ικανότητες, αφού κέρδισε τρεις παγκόσμιους τίτλους, όσο και για τη διαμάχη του με τον Nigel Mansell, κατά τη διάρκεια της συνύπαρξής τους κάτω από τη σκέπη της Williams. Ο Piquet απασχόλησε την κοινή γνώμη και με την πολυτελή ζωή του εκτός πίστας, καθώς και με τα “καμώματα” του υιού του το 2008.

• Alain Prost: Ο Γάλλος οδηγός, με το προσωνύμιο “Κύριος Καθηγητής” δικαίως αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ιστορία της F1. Οι 51 νίκες του, καθώς και οι 4 παγκόσμιοι τίτλοι συνιστούν επιτεύγματα, που ελάχιστοι κατάφεραν να πλησιάσουν ή να ξεπεράσουν, δεδομένου και του πολύ υψηλού ανταγωνισμού εκείνη την περίοδο. Ο Prost έγινε γνωστός για το συντηρητικό του στυλ οδήγησης, την ψυχρότητα με την οποία εγκατέλειπε τις ομάδες, όταν δεν ικανοποιούσαν τις προσδοκίες του, αλλά και την τεράστια διαμάχη του με ένα άλλο “μεγαθήριο” της F1, τον Ayrton Senna. Ο “Καθηγητής” ανέλαβε επίσης ρόλο σχολιαστή αγώνων και ιδιοκτήτη ομάδας F1 (Prost GP), χωρίς όμως ανάλογη επιτυχία. Ο Prost ήταν αυτός που κυμάτισε την καρό σημαία του χιλιοστού Gran Prix στη Σαγκάη.

  

• Ayrton Senna: Ο χαρισματικός Βραζιλιάνος “ήλθε κέρδισε και απήλθε” από τη Formula1 σαν διάττοντας αστέρας. Πολλοί τον θεωρούν το κορυφαίο ταλέντο του αθλήματος. Κατάφερε σε μια πολύ ανταγωνιστική περίοδο να κερδίσει 3 παγκόσμιους τίτλους και να σημειώσει 65 poles. Ο Senna άφησε εποχή με την ταχύτητά του και την ικανότητα οδήγησης υπό βροχή. Κατάφερε να κερδίσει 6 φορές στο Gran Prix του Μονακό, περισσότερες από κάθε άλλον. Δεν κατάφερε όμως να προσφέρει όλα όσα μπορούσε, καθώς το νήμα της ζωής κόπηκε απότομα το 1994, στην πίστα της Imola, σκορπώντας θλίψη σε όλους τους φίλους (και μη) του αθλήματος.

• Michael Schumacher: Ο “Σουμι” δικαίως θεωρείται ο πιο κυρίαρχος και πιο επιτυχημένος οδηγός στην ιστορία της Formula1!! Τα άπιαστα μέχρι στιγμής ρεκόρ μιλούν από μόνα τους: 7 παγκόσμιοι τίτλοι, 2 εκ των οποίων με Benetton και 5 με Ferrari, και 91 Νίκες για τον Γερμανό “Άρχοντα”. Ο Σουμάχερ όχι μόνο κατάφερε να καταξιωθεί προσωπικά, αλλά και να συσπειρώσει τη Ferrari γύρω από αυτόν, με συνέπεια να της χαρίσει 5 διαδοχικούς τίτλους Κατασκευαστών. Η εποχή εκείνη χαρακτηρίστηκε και από τις επικές μάχες του Γερμανού με έναν άλλο θρύλο του αθλήματος, τον Mika Hakkinen, οδηγό της McLaren και κάτοχο δύο παγκόσμιων τίτλων. Ο “Σουμι”, μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση το 2006, επέστρεψε ξανά την περίοδο 2010-2012 για λογαριασμό της Mercedes, χωρίς όμως να θυμίζει τον παλιό του εαυτό. Ο Σουμαχερ, ενώ απέφυγε οποιοδήποτε σοβαρό τραυματισμό, όσο οδηγούσε στις επικίνδυνες πίστες αγώνων, υπέστη σοβαρότατο ατύχημα στις Άλπεις, κατά τη διάρκεια διακοπών για σκι, ένα ακριβώς χρόνο μετά την αποχώρησή του από την Formula1.

  

• Fernando Alonso: Η απόλυτη περίοδος κυριαρχίας του Schumacher θα μπορούσε να σταματήσει μόνο από έναν εξίσου άξιο οδηγό. Όπως και έγινε… ο Alonso κατάφερε 2 συνεχόμενες χρονιές, το 2005 και το 2006, να εκμεταλλευτεί στο έπακρο της δυνατότητες της Renault και να πανηγυρίσει ισάριθμους παγκόσμιους τίτλους, κόντρα στο ντουέτο Schumacher– Ferrari. Το 2010- 2013 ο ενθουσιώδης Ισπανός επιχείρησε να γίνει το νέο μεγάλο αστέρι της ομάδας του Maranello, όμως διάφοροι παράγοντες, και κυρίως η κυριαρχία Vettel- Red Bull, έθεσαν τέρμα στις μεγάλες φιλοδοξίες του για τίτλο. Ακολούθησαν δύσκολα χρόνια στην ομάδα της McLaren, με το μονοθέσιο της οποίας εγκατέλειψε στο τέλος του 2018 την ενεργό δράση.

  

• Sebastian Vettel: Ο μικρός Γερμανός έδειξε δείγματα γραφής ήδη από το 2008, όταν και πανηγύρισε τη νίκη στη Monza με την αδύναμη Toro Rosso. Η περίοδος καταξίωσης άρχισε όμως το 2010, όταν και έγινε ο νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στην ιστορία της F1, σε ηλικία μόλις 23 ετών! Με τη βοήθεια της ασυναγώνιστης Red Bull κατάφερε να πανηγυρίσει άλλα 3 συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα και να οδηγήσει τη σχετικά καινούρια Αυστριακή ομάδα σε μία “χρυσή” τετραετία (2010-2013). Από το 2015 έφερε ελπίδα αναγέννησης στην ομάδα της Ferrari και επιχειρεί να σπάσει την απόλυτη κυριαρχία της Mercedes και του…

• Lewis Hamilton: Ο Βρετανός με τη συγκινητική προσωπική ιστορία βίωσε την απόλυτη απογοήτευση το 2007 (ελέω Kimi Raikkonnen και Fernando Alonso), αλλά τον απρόσμενο θρίαμβο το 2008. Όταν το 2013 άφησε τη McLaren, για να βρεθεί στην καινούρια Mercedes κανένας δεν μπορούσε να προβλέψει αυτό που θα επακολουθούσε. Με συνολικά 4 τίτλους (2014, 2015, 2017, 2018) ο Hamilton είναι ο πιο πετυχημένος οδηγός της υβριδικής εποχής της Formula1. Ο “Ham” έχει υιοθετήσει ένα ασυνήθιστο, για οδηγό της F1, lifestyle και έναν αξιομνημόνευτο τρόπο προσέγγισης των αγώνων. Βρίσκεται πρώτος στη λίστα των polesitters με 81 εκκινήσεις από την πρώτη θέση, ενώ με τις 75 νίκες του και τους 5 παγκόσμιους τίτλους απειλεί το απόλυτο ρεκόρ του Michael Schumacher…

Αναμφίβολα οι παραπάνω “ημίθεοι” είναι αυτοί που μας έκαναν να ταυτιστούμε και να αγαπήσουμε το σπορ. Τα κατορθώματά τους εμπνέουν δέος και σεβασμό ακόμη και σήμερα. Εμείς όμως ελπίζουμε ότι η ιστορία θα συνεχίσει να γράφεται. Άλλωστε η νέα γενιά μας κάνει να αισιοδοξούμε για αυτό…

ευχαριστούμε τον Γιάννη Βαλαχή για τη βοήθειά του στη συγγραφή του επετειακού αυτού άρθρου