Τι ωραίες οι μονοκατοικίες! Έχεις το σπίτι σου, την αυλή σου, την ησυχία σου, δεν έχεις κοινόχρηστα. Το τελευταίο ειδικά, σωτήριο. Αλλά οι μονοκατοικίες είναι συνήθως για βαθιές τσέπες και γι’ αυτό διαλέγουμε τα υπέροχα (NOT) αυτά κτίρια που σφύζουν από κόσμο και ενέργεια (κυρίως αυτό): τις πολυκατοικίες. Μικρές ή μεγάλες, στο κέντρο ή όχι, παλιές ή καινούριες, σε όλες θα βρεις ένα κοινό χαρακτηριστικό: γείτονες. Δυστυχώς ή ευτυχώς πολλούς απ’ αυτούς, μπορεί να μην τους γνωρίσεις ποτέ. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα είδη ατόμων που μένουν αξέχαστα.

Τζαμπατζής

«Φιλαράκι τον κωδικό απ’ το wi fi θα ήθελα για 2-3 μέρες μέχρι να γίνει η σύνδεσή μου, σήμερα έκανα αίτηση». Ο-Χ-Ι! Μεταξύ μας τώρα, όλοι ξέρουμε ότι μια σύνδεση δεν κρατάει μόνο 2-3 μέρες. Κάποιος λέει αποτυχημένο ψέμα. Τόσες προσφορές υπάρχουν, μην βγεις ένα βράδυ για ποτό και τα έβγαλες τα λεφτά. Και αν είσαι φιλότιμος ή δεν ξέρεις πώς να το αρνηθείς και δώσεις τον κωδικό, ξέρεις τι γίνεται μετά από 2-3 μέρες. Αποφασίζεις να τον αλλάξεις γιατί κατεβάζει πιο πολλές ταινίες κι από σένα και έχει το θράσος να έρθει να σου ζητήσει και τα ρέστα (όχι σε μένα, σε μια φίλη μου).

Λύση: Του προτείνεις να βάλετε πιο γρήγορη ταχύτητα και να μοιράζεστε τον λογαριασμό. Θα φύγει με ελαφρά πηδηματάκια να βρει άλλον γείτονα να τον “λυπηθεί”. Αν δεχτεί, πρόσεχε! Το router να είναι στο δικό σου σπίτι σε περίπτωση που δεν δώσει ποτέ το μερίδιο του.

Νιόπαντροι

Αχ τι χαρά, νέοι άνθρωποι στην οικοδομή, θα υπάρχει συνεννόηση, λες. Αλλά πολλές φορές με τους νιόπαντρους πάει πακέτο και νέο μέλος στην οικογένεια! Τα μωρά είναι ευτυχία για ένα ζευγάρι, λένε, αλλά συνήθως την εμπειρία του νέου οικογενειακού μέλους τη βιώνουν και οι γύρω του. Εδώ να συμπληρώσω ότι τα αγαπάμε τα παιδάκια εκτός από όταν κλαίνε επειδή πεινάνε, κλαίνε επειδή τα έκαναν πάνω τους, κλαίνε επειδή βγάζουν δόντι ή απλά κλαίνε για να κλαίνε. Το πιάσατε το νόημα! Φασαρία τις στιγμές που πας να χαλαρώσεις και να βρεις λίγη ηρεμία, πιάνοντας τον εαυτό σου να εύχεσαι στην ύπαρξη του Ηρώδη του Μέγα (awkward!).

Λύση: Κάνε κι εσύ ένα μωρό για αντίποινα (wait, what?!).

Μαστόρια

Ω τι τύχη! Στο διπλανό διαμέρισμα μένει ο Προκόπης από τα Στρουμφάκια. Το κακό είναι ότι πάντα θα βρίσκει κάτι να επισκευάζει. Το καλό είναι ότι μπορείς να ζητήσεις βοήθεια αν κάτι σου χαλάσει. Το πολύ κακό είναι όταν στο διπλανό διαμέρισμα γίνεται ανακαίνιση, οπότε δεν έχουμε μόνο έναν κύριο Προκόπη (not funny I know), αλλά ένα ολόκληρο συνεργείο. Τρυπάνια, σφυριά, εργαλεία, θυμίζοντας σκηνή πολέμου, εξουδετερώνουν την ηρεμία σου και συνήθως τις πολύ πρωινές ώρες.

Λύση: Ωτοασπίδες και υπομονή, δεν θα κρατήσει πάρα πολύ. Και γερά νεύρα.

 

“Γλυκιά” γριούλα

Την ονομάζω κυρία Τούλα. Η κυρία Τούλα, λοιπόν, είναι αυτή η “συμπαθητική” γριούλα που τυχαίνει να είναι και η διαχειρίστρια της οικοδομής. Έχει μπει στην τρίτη ηλικία εδώ και καιρό και τα απογεύματα βλέπει τούρκικα. Φαίνεται να είναι μια ήσυχη συνηθισμένη ηλικιωμένη γιαγιάκα που δεν ενοχλεί κανέναν. ΠΡΟΣΟΧΗ! Βλέπει τα πάντα και ξέρει τα πάντα – πριν καν συμβούν! Ότι συμβαίνει στην οικοδομή το ξέρει. Ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει. Πότε μπαίνει και πότε βγαίνει. Γιατί μπαίνει και γιατί βγαίνει. Ok you get the point. Χρησιμοποιεί τα κοινόχρηστα ως πρόφαση να έρθει στην πόρτα σου και να μάθει όσα πιο πολλά μπορεί. Αν την βάλεις μέσα στο σπίτι σου ίσως μάθεις λεπτομέρειες για το γκομενάκι δίπλα, αλλά ρισκάρεις την δικιά σου φήμη. Στην χειρότερη των περιπτώσεων παίρνει τους γονείς σου για να προειδοποιήσει ότι το παιδί τους έμπλεξε με κακές παρέες και δεν διαβάζει.

Λύση: Απλά προσέχεις τις κινήσεις σου μπροστά της και να κρατάς τα τυπικά.

Μουσικός/DJ

Δεν θα ξεχάσω στο πατρικό μου το τρομπόνι που ακουγόταν απ’ την παραδιπλανή οικοδομή. Και έρχομαι φοιτήτρια και τσουπ, ένας wannabe DJ που παίζει όλη μέρα DUB( σοβαρά τώρα;). Δεν ξέρω ποιο είναι χειρότερο. Πρόκειται γι’ αυτήν τη φάρα ανθρώπων που έχουν όνειρα και τα κυνηγάνε και μπράβο τους και μπράβο και σε σένα αν φανεί σαν ατύχημα.

Λύση: Δεν μπορείς να κάνεις κάποιο παράπονο γιατί απλά είναι σπίτι τους και δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας. Η μόνη λύση είναι οι ωτοασπίδες και η υπομονή. Και να παρακαλάς να πέσεις στην περίπτωση του DJ γιατί με μαθητική ακρίβεια σύντομα θα βαρεθεί.

Φοιτητής

Όσο είσαι φοιτητής δεν το καταλαβαίνεις, αλλά με το που περάσεις το τελευταίο μάθημα διαπιστώνεις πόσο σπαστικός μπορεί να ήσουν. Το φοιτητικό ωράριο απλά δεν ρυθμίζεται. Μαγειρική στις 2 το πρωί, μουσική σε άκυρες στιγμές, δυνατές φωνές και καλεσμένοι τις δύσκολες ώρες κοινής ησυχίας. Ποιος φοιτητής που σέβεται τον εαυτό του δεν έβαλε πιστολάκι για τα μαλλιά ή ηλεκτρική σκούπα στις 3 το χάραμα;

Λύση: Όπως και να έχει με μια ευγενική παρατήρηση και αρκετή υπομονή όλα θα πάνε καλά. Κέρνα και τίποτα, φοιτητούδι είναι, ήσουν κι εσύ σ’ αυτήν τη θέση δεν θυμάσαι;

Οπαδοί

Εντάξει, μένω πάνω από καφενείο κι έχω συνηθίσει την ατμόσφαιρα γηπέδου, αλλά αυτήν την παρέλαση “γαλλικών” δεν θα τη συνηθίσω ποτέ. Επικίνδυνες μέρες: Τρίτη, Τετάρτη,Πέμπτη, Σάββατο, Κυριακή. Αν είσαι ποδοσφαιρόφιλος δεν σε ενοχλεί ιδιαίτερα. Αν πάλι δεν είσαι, θέλοντας και μη γίνεσαι. Μαθαίνεις τα πάντα για την κάθε φάση και φυσικά για όλα τα λάθη στην διαιτησία απ’ ευθείας απ’ τον διπλανό τοίχο. Και όταν μπει το πολυπόθητο γκολ πανηγυρίζεις αντανακλαστικά χωρίς να γνωρίζεις καν ποιες ομάδες παίζουν.

Λύση: Εντάξει δεν είναι και τόσο τραγικό. Διάλεξε μια ομάδα.

Τρελοί

Πρόκειται για τους τρελούς της οικοδομής. Σου κάνουν παρατήρηση για το παραμικρό, φέρνουν την αστυνομία κάθε τρεις και λίγο και δεν σ’ αφήνουν σε ησυχία. Και σαν να μην φτάνανε όλα αυτά, κάνουν περισσότερη φασαρία από σένα φέρνοντας σε στα όρια της τρέλας, Συνήθως μαλώνουν μεταξύ τους για τα πάντα, χτυπώντας πόρτες και πετώντας αντικείμενα. Επίσης, πιστεύω πως περπατάνε με τσόκαρα απλά και μόνο για να ενοχλούν. Αυτοί δεν καταλαβαίνουν από λόγια. Μπορούν ακόμα να σε βάλουν και σε σκέψεις για μετακόμιση (όχι εγώ μια φίλη).

Λύση: Lexotanil ή Xanax!!!

Εντάξει δεν είναι όλοι οι γείτονες τόσο τραγικοί και οι πιθανότητες να τους πετύχεις όλους αυτούς μαζί είναι λίγες (όχι εγώ μια φίλη μου). Λύσεις υπάρχουν κι έπειτα από συνεννόηση όλα λύνονται. Αν όχι, είναι μια καλή ευκαιρία να τεστάρεις τα νεύρα και την ψυχραιμία σου. Φρόντισε μόνο να μην ανήκεις σε μια απ’ αυτές τις κατηγορίες κι αν ανήκεις, να μην είσαι γείτονας μου.

Υ.Γ.: Οποιαδήποτε ομοιότητα με την πραγματικότητα είναι εσκεμμένη και όλα αφορούν εμένα, όχι μια φίλη μου

by Μάγδα Τζιότζου(Μαλένα)