Ξέρω υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σας σοκάρω αλλά ναι, ζουν ανάμεσά μας. Πηγαίνουν σχολείο, λύκειο για την ακρίβεια, προετοιμάζονται για τις πανελλήνιες, μερικά από αυτά καπνίζουν, πίνουν κανονικό αλκοόλ (όχι τις φλωριές τύπου Gordons space) ή/και είναι ενεργά σεξουαλικά. Βγαίνουν μέχρι αργά και γυρίζουν σπίτι μόνα τους. Παιδιά που γεννήθηκαν τη 00’s δεκαετία, μετά το μιλένιουμ (ξέρεις εκείνο που θα καταστρεφόταν ο κόσμος).
Πρόσφατα γυρίζοντας από τη σχολή απόλυτα κουρασμένη σωματικά και πνευματικά (αν δεν έχεις κάνει εργαστήριο οργανικής φαρμακευτικής χημείας μην προλάβεις να κράξεις), πέτυχα στο αστικό μια κοπέλα πάνω κάτω στα 16 που μου έδωσε το αντίτιμο ζητώντας μου να της ΒΓΑΛΟΥΜΕ ένα εισιτήριο. Αφού σιγουρεύτηκα ότι ήμουν μόνη μου(γιατί εμένα που με βλέπεις έχω ξεχάσει φίλη μου μέσα σε αστικό) τη ρώτησα πότε είναι γεννημένη. Το 2000 μου είπε. Και αλήθεια σας λέω ήταν μόνη της μέσα στο αστικό, δεν φορούσε πιπίλα, δεν κρατούσε το χέρι της μαμάς της, πολύ πιθανόν να μην πίνει γάλα και φρουτόκρεμα πλέον και κρατούσε ένα βιβλίο λατινικών στο χέρι της. Ρε ναι, ναι, ήξερε να διαβάζει και να γράφει, ήταν μαθήτρια, όχι δημοτικού όπως είχα υπολογίσει στο μυαλό μου, αλλά λυκείου. Σε μια στροφή έπεσα κατά λάθος πάνω της και σιγουρεύτηκα ότι ήταν υπαρκτό ον.
Μετά (ψάχνοντας για ρυτίδες στην περιοχή των ματιών) σκέφτηκα 8 πράγματα που είναι σχεδόν απίθανο να γνωρίσει πότε ένα παιδί του μιλένιουμ.
1. Κασέτες
Κασέτες ακούω και κατευθείαν το μυαλό μου πάει σε στυλό περασμένα μέσα από τις τρυπούλες τους. Έτσι γύριζες την κασέτα πίσω κι έτσι μπορούσες και να φτιάξεις σε περίπτωση που είχε στραβώσει λίγο η ταινία μέσα. Υπήρχε και ένα μηχάνημα, το κασετόφωνο, που μπορούσε να «αποκωδικοποιήσει» τα μυστικά της και να σου χαρίσει μερικές ώρες νιρβάνας. (Nirvana, νομίζω το έπιασες το λογοπαίγνιο, ε; ε; E;)
2. Δίσκους βινυλίου/ πικάπ
Αν είχες μεγαλύτερα αδέρφια ή λίγο πιο χίπηδες γονείς θα τους θυμάσαι. Ήταν υπέροχα στρογγυλά, με μια τρυπούλα στη μέση και περιμετρικά της τρύπας, μια ετικέτα που έγραφε το όνομα του δίσκου. Το έβαζες προσεκτικά στο πικάπ και κατέβαζες με ευλάβεια την βελόνα. Άκουγες έναν χαρακτηριστικό εναρκτήριο ήχο και σε πλημμύριζε η μουσική… Κάτι δίσκοι των Nazareth ακόμα στοιχειώνουν το μυαλό μου όταν λέω τη λέξη «βινύλιο»
3. Βιντεοκασέτες
Γύριζες από το σχολείο μετά από ένα πεντάωρο με γλώσσα- γλώσσα, μαθηματικά, εμείς κι ο κόσμος, και γυμναστική βεβαίως στην τελευταία ώρα, και σε περίμενε κάποια φρεσκονοικιασμένη κασέτα με πόκεμον, πριγκίπισσες της Ντίσνεϊ, μίκυ μάους κλπ. Η υπέροχη στιγμή που την έσπρωχνες για να μπει στο βίντεο κι άκουγες τον ηδονικό ήχο της σύνδεσης. Η κασέτα γύριζε κάνοντας έναν επίσης χαρακτηριστικό ήχο και άρχιζαν να προβάλλονται στην τηλεόραση τα «αθώα πρότυπα» σου. Αν ήσουν λίγο παραπάνω σίχαμα (χαϊδευτικά το λέω βρε) θα είχες βρει κι άλλες κασέτες σε συρτάρια γονιών, μεγαλύτερων αδερφών ή ανύπαντρων θείων. Κι αν τις είχες βρει θα θυμάσαι και την κατσάδα που άκουσες μετά.
4. Δισκέτες
Δισκέτες, το πιο υποτιμημένο «αξεσουάρ» ενός υπολογιστή , ενός κουτιού για την ακρίβεια καθώς εκείνη την εποχή δεν θυμάμαι να κυκλοφορούσαν πολύ τα λάπτοπ . Έμπαιναν στην ειδικά σχεδιασμένη εσοχή και σου χάριζαν ώρες αποβλάκωσης εεεεεεεε…. διασκέδασης στον υπολογιστή του 18χρονου ξάδερφου που δε σε πολυάντεχε.
5. Παιχνίδια του Mame 32
Πρόσφατα πληροφορήθηκα ότι έχουν κυκλοφορήσει μερικές βίντατζ νεότερες εκδοχές αλλά σαν το παλιό, με τα άθλια (στα όρια του καρκίνου αμφιβληστροειδούς) γραφικά και τα παιχνίδια με ταχύτητα χαμηλότερη κι από snorlax, δεν έχει. Πρόγραμμα (αν δεν κάνω λάθος) που περιείχε πάνω από 3200 παιχνίδια που κανονικά παιζόντουσαν σε παιχνιδομηχανές. Εξ ου και το όνομα Multiple Arcade Machine Emulator. Το πρόγραμμα το είχε συνήθως σε κάποια δισκέτα ο ξάδερφος/αδερφός που είπαμε και του πρόσφερε άπειρες ώρες ησυχίας καθώς αυτός διάβαζε.
6. Dial up σύνδεση ίντερνετ
«Ρε μαμά θέλω να μπω στο ίντερνετ τώρα μην πάρεις τηλέφωνο » ή «χτύπησε το τηλέφωνο και κόπηκε η σύνδεση ρε γ@#$^», δυο φράσεις που κανένα τέκνο του μιλένιουμ δεν πρόκειται να ξεστομίσει πότε. Για να δεις τι καλή που είμαι σου βρήκα και τον εκενευριστικό-μυστηριώδη ήχο που έκανε όταν συνδεόταν το μόντεμ στο ίντερνετ https://www.youtube.com/watch?v=GSRG0TqxLWc
7. LimeWire
Για να συνεχίζεις να με διαβάζεις σημαίνει ότι μάλλον δεν έχεις αρχίσει να κλαις σε εμβρυακή στάση στο πάτωμα. Γι’ αυτό κι έχω μια χαριστική βολή να σου δώσω. LimeWire. Η απαρχή των torrent. Πρόγραμμα με σήμα το λεμονάκι με λογική P2P (peer to peer) μέσω του οποίου μοιραζόσουν αρχεία ,καλά εντάξει, κυρίως έκλεβες μουσική. Ακόμα θυμάμαι που έψαχνα τραγούδια της Aguilera από κει…
8. Δραχμή
Ναι, προφανώς και δε θα γυρίσουμε στη δραχμή, τσίλλαρε.(αν γίνει κάτι τέτοιο δεσμεύομαι να βάλω πράσινο κραγιόν στην ορκωμοσία μου) Θα παραμείνει ένα βίντατζ νόμισμα. Η πρώτη σου επαφή με το χρήμα. Ένα κατοστάρικο κι ιδού το πρώτο σου κολατσιό στο δημοτικό, ένα κουλούρι…
Και κάπου εδώ σκέφτομαι σοβαρά να κλείσω το άρθρο και να κουλουριαστώ σε μια γωνιά κλαίγοντας για τη χαμένη μου νιότη. Βασικά όχι, θα κλείσω το άρθρο και θα πάω να βρω το mame 32 να πνίξω τον πόνο μου. Adieu
By Μαρία Πολυχρονιάδου
