Σκλήρυνση κατά πλάκας, Συνέντευξη από τον Αλέξανδρο Π.

Picture of Σπυριδούλα Παυλίδου

Σπυριδούλα Παυλίδου

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα την Σκλήρυνσης κατά Πλάκας, στις 26 Μάη 2021, είχα τη χαρά να μιλήσω με έναν πολύ καλό φίλο, τον Αλέξανδρο Π. ο οποίος είναι ασθενής με τη συγκεκριμένη πάθηση και θέλησε να μοιραστεί μαζί μας αυτή τη ξεχωριστή εμπειρία της ζωής του. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και η υγεία είναι πρωτεύουσας σημασίας για όλους. Ας παρακολουθήσουμε τη συνέντευξή του:

1) Ποιος είσαι και με τι ασχολείσαι;

Ονομάζομαι Αλέξανδρος, είμαι 25 χρονών και μένω στη Θεσσαλονίκη. Είμαι τελειόφοιτος του τμήματος Διατροφής και Διαιτολογίας του ΔΙ.ΠΑ.Ε. Θεσσαλονίκης και δουλεύω ντελίβερι.

2) Πότε και πώς διαγνώστηκε η Σκλήρυνση κατά Πλάκας, είχες κάποια συμπτώματα, πώς ένοιωσες;

Πριν από δυόμιση περίπου χρόνια, μετά από ψυχολογική πίεση και στρες, παρουσιάστηκαν έντονα σταθερά μουδιάσματα στο σώμα μου (αιμωδίες). Πρώτα στο αριστερό χέρι και στη συνέχεια σε όλο το κορμί… Ξεκίνησα να αναζητώ την αιτία, γιατί υποψιάστηκα ότι κάτι δεν ήταν σωστό. Σε διάστημα περίπου ενός μήνα, μετά από μια σειρά διάφορων μικροβιολογικών και απεικονιστικών (μαγνητική τομογραφία) εξετάσεων, όπου έδειχναν απομυελινωτικές εστίες, νοσηλεύτηκα στο ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης για διάστημα μίας εβδομάδας. Εκεί μου ανακοινώθηκε ότι πάσχω από Σκλήρυνση κατά Πλάκας.

Το πώς ένιωσα είναι μεγάλη κουβέντα. Αρχικά κενός και σοκαρισμένος, ξαφνικά έπασχα από κάτι που δεν γνώριζα. Στην πορεία, με κατέβαλε ο αρνητισμός και η απογοήτευση. Αυτά ήταν τα πιο έντονα και κυρίαρχα συναισθήματα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

3) Τι είναι η Σκλήρυνση κατά πλάκας;

 Είναι μια ασθένεια  η οποία προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα καταστρέφοντας τη μυελίνη (το προστατευτικό περίβλημα  των νευρικών κυττάρων). Στην πολλαπλή σκλήρυνση, το ανοσολογικό σύστημα ενεργοποιείται μεταξύ των άλλων και επιτίθεται  κατά των κυττάρων του ίδιου  του οργανισμού. Ανήκει στην ομάδα των χρόνιων αυτοάνοσων φλεγμονωδών νοσημάτων. Το βασικό χαρακτηριστικό της Σκλήρυνση κατά Πλάκας παραμένει η μοναδικότητα της εξέλιξης για κάθε ασθενή (δακτυλικό αποτύπωμα). Τίποτα δεν είναι καθορισμένο, ίδιο ή αναμενόμενο.

4) Άλλαξες σκέψεις και προτεραιότητες μετά τη διάγνωση;

Μετά την διάγνωση συνειδητοποίησα πως ήρθε η ώρα (με απότομο τρόπο) να γίνουν πράξεις όλες αυτές οι  αλλαγές που εδώ και καιρό υπήρχαν ως μακρινές σκέψεις. Τι εννοώ; Ξεκινώ, βέβαια, με τον εαυτό μου. Έπρεπε να αλλάξω στοιχεία, τρόπο σκέψης και να αποβάλω το φόβο και τις ενοχές. Δεν ήταν εύκολο. Τελικά, όμως, αγαπώντας περισσότερο Εμένα, ήρθε το επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή μειώθηκε κατά πολύ το άγχος και η εσωτερική πίεση που υπήρχαν. Έθεσα καινούργιες προτεραιότητες, όπως το να βοηθήσω–ενδυναμώσω το σώμα μου πηγαίνοντας αρκετές ημέρες της εβδομάδας στο γυμναστήριο. Γενικός στόχος ήταν να εμπλουτίσω το καθημερινό πρόγραμμα με δραστηριότητες που με γέμιζαν ευχαρίστηση, όπως ο χορός και η κηπουρική.

5) Οι γύρω σου άνθρωποι το ξέρουν, πώς αντιδρούν; Φοβόσουν την αντίδρασή τους;

Οι πρώτοι άνθρωποι που το έμαθαν και το βίωσαν ήταν οι φίλοι μου. Εκείνοι ήταν που με συνόδευσαν κατά την πρώτη εισαγωγή μου στο νοσοκομείο. Παρέμειναν δίπλα μου ατελείωτες ώρες  κατά τη νοσηλεία μου προσφέροντας μου έντονα συναισθήματα  αγάπης, συγκίνησης και συμπαράστασης. Αυτό χρειαζόμουν. Είναι σπουδαίο να ξέρεις πως δεν είσαι μόνος, πως έχεις ανθρώπους δίπλα σου που θα χαρούν με την πρόοδο σου και θα σε στηρίξουν στα δύσκολα.

Με την ευκαιρία που μου δίνεται σε αυτή τη συνέντευξη, θα ήθελα να τους εκφράσω την αμέριστη αγάπη μου και να τους πω ένα τεράστιο ευχαριστώ που στέκονται στο πλάι μου και μου θυμίζουν να γελώ.

Η αλήθεια είναι ότι όταν το έμαθαν οι γονείς μου και κάποιοι ακόμη γνωστοί φοβήθηκα την αντίδραση τους, την ανησυχία, τις σκέψεις τους. Περισσότερο για να μην μείνει ως ταμπέλα, ως στιγματισμός μιας ασθένειας.

6) Πώς το αντιμετωπίζεις, τι πρέπει να προσέχεις; Κάνεις κάποια συγκεκριμένη αγωγή ή διατροφή;

Πρέπει να προσέχω ιδιαίτερα το κομμάτι της ψυχολογίας και σε δεύτερη φάση τη διατροφή μου, να τρώω συγκεκριμένες τροφές και να μειώσω άλλες (όπως το αλεύρι, τη ζάχαρη), να αποφεύγω το αλκοόλ και το κάπνισμα, καθώς παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιδείνωση. Επιπλέον, πολλοί σημαντικοί είναι οι καθιερωμένοι επαναληπτικοί έλεγχοι των μαγνητικών εξετάσεων, που πρέπει να κάνω σε συνεννόηση με τους γιατρούς, ώστε να παρακολουθείται η πορεία μου. Επίσης, δεν ακολουθώ καμία φαρμακευτική αγωγή, χάρη στον γιατρό μου, που με καθησυχάζει πως δεν είναι αναγκαία. Είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων για αυτό! Τελικά, το αντιμετωπίζω με αρκετή αισιοδοξία θα έλεγα. Η Ζωή δεν είναι κάτι που μπορεί κανείς να ελέγξει και να οριοθετήσει. Εξάλλου, δεν αντιμετωπίζω άλλη καθοριστική δυσκολία στην καθημερινότητα μου, έχω ανθρώπους γύρω μου και το εκτιμώ.

7) Κάνεις σχέδια για το μέλλον;

Ναι, κάνω σχέδια για το μέλλον, όλοι πρέπει να κάνουμε! Έχω ελπίδες και προσπαθώ να περνώ τις μέρες μου ήρεμα. Καμία ασθένεια δεν μπορεί να σταματήσει έναν άνθρωπο να κάνει όνειρα. Έτσι, και η Σκλήρυνση κατά Πλάκας δεν με εμποδίζει από το να τα παλεύω να πραγματοποιήσω όσα σκέφτομαι και θέλω. Το αντίθετο θα έλεγα, πιστεύω πως όλα για κάποιο λόγο συμβαίνουν. Μπορεί στην αρχή να μην μπορούσα να το καταλάβω, τώρα όμως, ξέρω πως μέσα από αυτή την περιπέτεια της υγείας μου, έγινα πιο δυνατός και πάνω απ’ όλα έμαθα πως πρέπει να αγαπάμε και να σεβόμαστε τους εαυτούς μας. Τίποτα δεν είναι δεδομένο!

8) Είναι δύσκολο; Τι θα έλεγες σε κάποιον με την ίδια πάθηση;

Θα του έλεγα να αγαπήσει όσο περισσότερο μπορεί τον εαυτό του όπως είναι. Να παρακολουθεί προσεκτικά και συχνά το σώμα του, με την καθοδήγηση πάντα του γιατρού του και να μην φοβάται, γιατί πλέον έχουν γίνει τεράστια βήματα στην ιατρική επιστήμη. Κανείς δεν ξέρει το μέλλον! Ας χαιρόμαστε τη ζωή που μας δόθηκε!

2) Πότε και πώς διαγνώστηκε η Σκλήρυνση κατά Πλάκας, είχες κάποια συμπτώματα, πώς ένοιωσες;
Σκλήρυνση κατά πλάκας. Υγεία

Η Ζωή είναι απρόβλεπτη και κάποιες φορές πράγματα που ενώ θεωρούνται δεδομένα, δεν είναι. Η υγεία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο τόσο στην αντιμετώπιση του παρόντος όσο και του μέλλοντος και είναι ένας παράγοντας που επηρεάζει την Ευτυχία. Μια Ευτυχία που μόνοι φτιάχνουμε με τις επιλογές και τον τρόπο σκέψης μας. Ευχαριστώ πολύ τον Αλέξανδρο, έναν φίλο από το χορό, έναν όμορφο άνθρωπο, έναν νεαρό με το πιο τρελό γέλιο, έναν μελλοντικό διατροφολόγο και γεωπόνο. Τον ευχαριστούμε που θέλησε να μιλήσει και να μοιραστεί την εμπειρία του μαζί με την ομάδα του Infititis. Έτσι, θα βοηθήσει και άλλους, με κοινά ή όχι προβλήματα. Ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή και άξιζε για αυτή την τόσο μοναδική μέρα!

Διάβασε επίσης!

Ψήφισε το καλύτερο άρθρο για το μήνα...