Σίγουρα θα θυμάσαι από την παιδική σου ηλικία τις ανέμελες και ατελείωτες ώρες παιχνιδιού με τους συνομηλίκους σου, τα πολύχρωμα παιδικά πάρτυ, τους “επικούς” τσακωμούς με τα αδέρφια σου, ακόμα και τα συνεχόμενα «γιατί» με τα οποία βομβάρδιζες τους γονείς σου στην προσπάθεια να βρεις απαντήσεις για τον κόσμο. Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησες την υπομονή «γαϊδάρου» που διαθέτουν αυτοί οι «ήρωες» της καθημερινής ζωής!
Δυστυχώς, όμως, δεν μεγαλώνουν όλα τα παιδιά στο πλαίσιο ενός ζεστού και υποστηρικτικού περιβάλλοντος.
Πολλά πράγματα που θεωρούμε εμείς δεδομένα δεν τα έχουν παιδιά που μεγαλώνουν σε άλλες γωνιές του πλανήτη. Μπορείς να φανταστείς την καθημερινότητά σου χωρίς πρόσβαση σε φαγητό, πόσιμο νερό, καθαρά ρούχα και ένα γερό σπίτι; Σκέψου να ζούσες σε συνθήκες φτώχειας και να έπρεπε να δουλέψεις από νήπιο για να επιβιώσεις, στους δρόμους, στα εργοστάσια, στα ορυχεία με κίνδυνο όχι μόνο να τραυματιστείς σοβαρά, αλλά και να χάσεις και τη ζωή σου. Όλα αυτά, για να απολαμβάνουν οι «Δυτικοί» απολαύσεις και προνόμια που εσύ ούτε θα φανταζόσουν!
Και άμα δεν είχες πρόσβαση σε δωρεάν παιδεία, εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη, πώς θα αισθανόσουν; (Ξανασκέψου το την άλλη φορά που θα πας να γκρινιάξεις για το ελληνικό σύστημα!).
Και αν αναγκαζόσουν να συμμετέχεις σε πολεμικές συρράξεις ή γινόσουν αντικείμενο βίας, κακοποίησης και εκμετάλλευσης; Πολλά παιδιά παραμελούνται, απάγονται, τιμωρούνται σκληρά, χάνοντας, έτσι, την αθωότητα και την ανεμελιά τους, μη καταφέρνοντας να σχηματίσουν τη δική τους ταυτότητα. Μπορείς να αναλογιστείς το τραύμα που τέτοιες εμπειρίες μπορούν να προκαλέσουν σε μια τόσο τρυφερή και ευαίσθητη ηλικία; Ή τις μακροχρόνιες συνέπειες που θα μπορούσαν να έχουν στην ανάπτυξη της προσωπικότητας και του ψυχισμού τους;
«Αν έστω και ένα παιδί σε κάποια άκρη του κόσμου πεθαίνει από την πείνα ή από τον πόλεμο, τότε ο πολιτισμός μας έχει αποτύχει οικτρά.»
Είναι αλήθεια, ότι ένας μεγάλος αριθμός παιδιών στον πλανήτη μας γίνεται αντικείμενο διακρίσεων λόγω κάποιας ψυχικής διαταραχής, ασθένειας ή μαθησιακής δυσκολίας. Έχεις ποτέ προσπαθήσει να νιώσεις τα συναισθήματα των παιδιών με αισθητηριοκινητικά προβλήματα; Ακόμη και το πώς τα προσφυγόπουλα, διαθέτοντας διαφορετική εθνικότητα, γλώσσα ή και θρήσκευμα από τη χώρα υποδοχής, βιώνουν την απόρριψη, την ετικετοποίηση και την περιθωριοποίηση;
Δικαιώματα όλων των παιδιών της Γης αποτελεί η προστασία των παραπάνω με βάση τη «Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού». Σαν σήμερα, 20 Νοεμβρίου 1989 υιοθετήθηκε η «Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού».
Τί αναγνωρίζει όμως αυτή η Σύμβαση; Μέσω των 54 άρθρων της, αναγνωρίζει την ευαλωτότητα της παιδικής ηλικίας και την ανάγκη των παιδιών για ειδική φροντίδα και προστασία σε κάθε αναπτυξιακό στάδιο. Ως παιδιά θεωρούνται όλοι οι άνθρωποι κάτω των 18 ετών ανεξαρτήτως φύλου, προελεύσεως, θρησκείας ή αναπηρίας.
Οι θεμελιώδεις αρχές της περιλαμβάνουν την εξάλειψη των διακρίσεων σε βάρος των παιδιών, την επιδίωξη του καλύτερου συμφέροντός τους, την εξασφάλιση της επιβίωσης, ανάπτυξης και προστασίας τους, καθώς και την ελευθερία γνώμης τους.
Στην Ελλάδα, η Ημέρα του παιδιού γιορτάζεται στις 11 Δεκεμβρίου – γενέθλια ημέρα της UNICEF – United Nations Children’s Fund (Ταμείο Παιδιών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών) που ιδρύθηκε το 1946 μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τί χρειάζονται, τελικά, τα παιδιά; Τίποτα άλλο παρά την ΑΓΑΠΗ μας! Προσοχή, άνευ όρων αποδοχή, φροντίδα και νοιάξιμο!
Ας τα μεγαλώσουμε, έτσι ώστε να γίνουν αλτρουιστές και όχι εγωιστές! Πάνω από όλα άνθρωποι και όχι αδιάφοροι!
«Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα…»
Διάβασε επίσης! Διεθνής ημέρα εξαφανισμένων παιδιών
