Οι γυναίκες του πλανήτη εκτιμάται ότι ανέρχονται στις 3,904,727,342. Άρα υπάρχουν και 3,904,727,342 λόγοι για τους οποίους πρέπει να τις θαυμάζουμε και να τις αγαπάμε. Γυναίκες ελεύθερες ή δεσμευμένες, με καριέρα ή χωρίς, μητέρες, γιαγιάδες, αδερφές, κόρες, επιστήμονες. Γυναίκες, διάσημες και μη, που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται καθημερινά για την θέση τους στην κοινωνία, τα δικαιώματά τους, την ψυχική τους υγεία, την παραμονή τους στην δουλειά ή την διεκδίκηση μιας θέσης εργασίας. Γυναίκες που υπομένουν τον κακοποιητικό σύζυγό τους, που λένε “όχι” στην υποβάθμισή τους, γυναίκες που φεύγουν με τα παιδιά τους μακριά από την χώρα τους για μια καλύτερη ζωή, γυναίκες της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Με αφορμή, λοιπόν, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, είμαστε εδώ για να ευχηθούμε σε όλες “Χρόνια Υπέροχα”, σε ένα ιδιαίτερα προσεγμένο αφιέρωμα για τις γυναίκες που θαυμάζουμε.
Για όλες εσάς που μας δίνετε δύναμη και κουράγιο να συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε.
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Η μαμά μου
Η γυναίκα που θαυμάζω περισσότερο είναι η μαμά μου. Κι αυτό, γιατί ξέρω πόσο έχει προσπαθήσει ώστε να γίνω αυτό που είμαι σήμερα. Η μαμά μου είναι δίπλα μου εδώ και 19 χρόνια όποτε την χρειάζομαι – πάντα δηλαδή. Με μαλώνει όταν στενοχωριέμαι για ανούσια πράγματα, χαίρεται με τις επιτυχίες μου, με προσέχει όταν αρρωσταίνω. Είναι ο άνθρωπος που μοιράζομαι τα πάντα, που δεν φοβάμαι να μιλήσω, το άτομο στο οποίο λέω τις βλακείες μου και ξέρω ότι δεν θα με παρεξηγήσει. Είναι η αγκαλιά και το γέλιο που ψάχνω στις όχι και τόσο καλές μέρες.
Την θαυμάζω, διότι παρά τις δυσκολίες που συνεχώς της παρουσιάζονται, προσπαθεί με κάθε τρόπο να μην με επιβαρύνει ψυχολογικά και να με υποστηρίζει, ακόμα και όταν η ίδια δεν έχει την δύναμη. Χαίρομαι, όμως, που παλεύει και για τα προσωπικά της ενδιαφέροντα και όσα την κάνουν χαρούμενη. Της αξίζει.
Σε ευχαριστώ για όλα. Είμαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο που σε έχω. Σ’ αγαπάω μαμά μου. Είσαι η ηρωίδα μου.
Εύη Μιχαλούδη
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Η Σόφι Σολ και το Λευκό Ρόδο
Το όνομα της Σόφι Σολ δεν είναι ευρέως διαδεδομένο εκτός της Γερμανίας, παρόλο που συγκαταλέχθηκε στη λίστα με τις 10 σημαντικότερες προσωπικότητες της Γερμανίας δίπλα στους Μπαχ, Γουτεμβέργιο, Μπίσμαρκ, Αϊνστάιν και άλλους. Πρόκειται για μια ιστορία θάρρους και αυτοθυσίας. Ο ρόλος της υπήρξε καθοριστικός, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην αντίσταση εναντίον του ναζιστικού καθεστώτος του Χίτλερ, πληρώνοντας το τίμημα με την ίδια της τη ζωή.
Η Σόφι Σολ γεννήθηκε στη Γερμανία το Μάιο του 1921 και έμεινε γνωστή για την συμμετοχή της στο Λευκό Ρόδο, μια μη βίαιη οργάνωση νέων, που δημιουργήθηκε αρχικά από τον αδερφό της Χανς Σολ και τον φίλο του Αλέξανδρο Σμορέλ. Η οργάνωση συνέτασσε αντιναζιστικά πολιτικά φυλλάδια καταγγέλλοντας τις δολοφονίες των Εβραίων και απαιτώντας την λήξη του πολέμου. Η Σόφι αποδείχθηκε πολύτιμη για την ομάδα διότι, όντας γυναίκα, η πιθανότητα να την σταματήσουν τα SS ήταν μικρότερη. Ωστόσο, η Σόφι και ο αδερφός της συνελήφθησαν ενώ μοίραζαν φυλλάδια στο πανεπιστήμιο του Μονάχου, όπου και φοιτούσαν. Κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν σε θάνατο στη γκιλοτίνα.
Ο αντίκτυπος της Σόφι και του Λευκού Ρόδου, ήταν πολύ μεγαλύτερος από τη σύντομη ζωή τους. Μετά τον θάνατο τους, ένα αντίγραφο του 6ου φυλλαδίου της οργάνωσης βγήκε από την Γερμανία και κατέληξε στη Μεγάλη Βρετανία, όπου χρησιμοποιήθηκε από τους συμμάχους. Εκατομμύρια αντίγραφα προπαγάνδας της προκήρυξης, που είχε μετονομαστεί πλέον σε “Μανιφέστο του Μονάχου”, ερρίφθησαν αεροπορικώς στη Γερμανία.
Η κληρονομιά που άφησε πίσω της η Σόφι φαίνεται μέσα από τα ονόματα που δόθηκαν προς τιμήν της σε διάφορα σχολεία και δρόμους της Γερμανίας καθώς και το όνομα του Ινστιτούτου Geschwister Scholl, των πολιτικών επιστημών, του Πανεπιστημίου του Μονάχου. Επίσης, ψηφίστηκε από το γερμανικό περιοδικό Brigitte ως η σημαντικότερη γυναίκα του 20ου αιώνα.
Συνοψίζοντας, θα ήθελα να μεταφέρω τα τελευταία λόγια της Σόφι Σολ καθώς πήγαινε, στα 21 της έτη, προς τη γκιλοτίνα: “Μια τόσο ωραία και ηλιόλουστη μέρα και πρέπει να φύγω, αλλά τί πειράζει ο θάνατος μου, αν μέσω εμάς ξυπνήσουν και κινητοποιηθούν χιλιάδες;”
Ελένη Παπουρίδου
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Μαλάλα Γιουσαφζάι
“Με λένε Μαλάλα”, αυτός ο τόσο λιτός τίτλος αποδίδεται σε μια πλούσια και συγκλονιστική αυτοβιογραφία. Η Μαλάλα Γιουσαφζάι γεννήθηκε το 1997 στην πόλη Μινγκόρα του Πακιστάν. Ο πατέρας της Ζιαουντίν Γιουσαφζάι ήταν εκπαιδευτικός και διευθυντής σε σχολείο της περιοχής και, συνεπώς, η Μαλάλα ήρθε από πολύ νωρίς σε επαφή με την παιδεία και την αξία αυτής.
Το 2008, η περιοχή βρέθηκε υπό την κυριαρχία των Ταλιμπάν, που, μεταξύ άλλων, απαγορεύουν αυστηρά, κυρίως μέσω της τρομοκρατίας, την πρόσβαση των κοριτσιών στην εκπαίδευση. Η 11χρονη τότε Μαλάλα ξεκινά ένα είδος αντίστασης προς το καθεστώς των Ταλιμπάν. Γράφει σε ένα μπλοκ με το ψευδώνυμο “Gul Makai” περιγράφοντας την εφιαλτική καθημερινότητα των γυναικών κάτω από το καθεστώς, υπερασπίζεται δημόσια τα δικαιώματα των γυναικών και συγχρόνως αρνείται να εγκαταλείψει την εκπαίδευση.
Στις 9 Οκτωβρίου του 2012, ένας φανατικός Ταλιμπάν εντοπίζει την Μαλάλα κατά την επιβίβαση της στο σχολικό της λεωφορείο και την τραυματίζει σοβαρά στο κεφάλι με μια σφαίρα. Μεταφέρεται σε κρίσιμη κατάσταση στο τοπικό νοσοκομείο και, ενώ δίνει μάχη για την ζωή της, η ιστορία της γίνεται γνωστή στην διεθνή κοινότητα, η οποία εκδηλώνει κύμα συμπαράστασης προς τη γενναία μαθήτρια. Έπειτα, η Μαλάλα μεταφέρεται σε νοσοκομείο της Αγγλίας, όπου και σταθεροποιείται η υγεία της.
Από τότε έως σήμερα, η Μαλάλα αναπτύσσει έντονη ακτιβιστή δράση παλεύοντας ασταμάτητα για τα των δικαιωμάτων των γυναικών. Το 2014 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία της και το συγγραφικό της έργο πλέον περιλαμβάνει μια συλλογή ευρέως διαδεδομένων βιβλίων. Έχει γίνει αποδέκτης σημαντικών βραβεύσεων, συμπεριλαμβανομένου του Νόμπελ Ειρήνης σε ηλικία μόλις 17 ετών, αντικείμενο παγκοσμίου σεβασμού και σύμβολο ηρωισμού.
Αγγελική Λιάμα
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Νεφέλη Χατζηιωαννίδου και "Υπέροχες Γυναίκες"
Διανύοντας το τέταρτο κύμα φεμινισμού, κατά το οποίο οι γυναίκες συνεχίζουν να διεκδικούν ενδυνάμωση, ισότητα και ελευθερία, τα social media πρωταγωνιστούν κι αναδεικνύουν νέες προσωπικότητες που έχουν κάτι σημαντικό να πουν! Κάπως έτσι, γίνεται κι η πρώτη μας γνωριμία με τη Μαρία Νεφέλη Χατζηιωαννίδου. Η Νεφέλη, αν και δραστηριοποιούταν από το 2013 με την κοινωνική επιχείρηση που ίδρυσε “Code it like a Girl” , αναδύθηκε στο ευρύ κοινό το 2019 ιδρύοντας την πλατφόρμα “Υπέροχες Γυναίκες” θέλοντας να προωθήσει έναν ασφαλή χώρο ενδυνάμωσης και θετικής διάδρασης . Σήμερα η πλατφόρμα μετρά πάνω από 190 χιλιάδες μέλη κι έχει αποκτήσει ισχυρό αντίκτυπο!
Η Νεφέλη είναι η γυναίκα της διπλανής πόρτας, μητέρα, εργαζόμενη, επιχειρηματίας, πάντα όμως ενεργή και δραστήρια με αγάπη για τις γυναίκες και οξυμένες κεραίες για όσα την χρειάζονται. Τον περσινό Οκτώβρη, η Νεφέλη γίνεται μια από τις 20 γυναίκες επιχειρηματίες της Ευρώπης που μπαίνουν στο Women act Europe, προωθώντας την εξάλειψη των διακρίσεων και την γυναικεία ενδυνάμωση. Εκτός των άλλων, δημιούργησε και το “Be your own Boss” ενθαρρύνοντας γυναίκες να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση αλλά έχει ασχοληθεί και με ζητήματα του προσφυγικού.
Για αυτά και για άλλα πολλά, Νεφέλη σε θαυμάζουμε, σε γιορτάζουμε και σε θεωρούμε κι εσένα υπέροχη γυναίκα!
Οι γυναίκες είναι πολλά πράγματα. Ό,τι διαλέγουν οι ίδιες ότι θέλουν να είναι, ό,τι αποφασίζουν ότι θέλουν να πρεσβεύουν. Η καθεμία έχει μια ιστορία να πει και ένα όνειρο να κυνηγήσει. Δεν έχει σημασία εάν μεγαλώνουν μόνες τους ένα παιδί, εάν ακολουθούν μόνο την καριέρα τους, εάν είναι ομοφυλόφιλες. Εμείς, έχουμε χρέος να τις σεβόμαστε, να τις αγαπάμε και να τις προσέχουμε, όπως ακριβώς είναι, και με τον ίδιο τρόπο να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας.
Γιατί είμαστε ό,τι πολυτιμότερο έχουμε σε αυτό τον κόσμο, ώστε να επιβιώσουμε και να εξελιχθούμε. Γιατί έχουμε κάνει πολύ δρόμο ως εδώ. Και γιατί μπορούμε. Για αυτούς και άλλους τόσους λόγους οι γυναίκες πρέπει να γιορτάζονται κάθε μέρα και όχι μόνο την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Όπως και να το κάνουμε, τους αξίζει.
Μας γεννήσατε. Μας μεγαλώσατε. Μας κάνατε αυτές που είμαστε. Και τώρα εμείς θα πάμε ένα βήμα παραπέρα. Σας αγαπάμε. Σας ευχαριστούμε. “Χρόνια Υπέροχα”, υπέροχές μας.
