Πολλοί από εμάς έχουμε ακούσει για το νόμο του Murphy. Αλλά ξέρουμε τις καταβολές του και σε τι αναφέρεται;
Ο Edward Aloysius Murphy, Jr. (1918-1990) ήταν ένας αμερικανός μηχανικός της αεροναυπηγικής που δούλευε σε συστήματα ασφαλείας. Πολέμησε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ως μέλος του αμερικανικού Στρατού και έφτασε μέχρι τον βαθμό του λοχαγού. Το 1947 τον βρίσκει να εργάζεται στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Αμερικανικής Αεροπορίας, σε σχεδιασμούς πυραυλικής τεχνολογίας.
Το rocket sled ήταν μία πλατφόρμα, η χρήση της οποίας ήταν ευρέως διαδεδομένη στα πειράματα της εποχής. Κινούταν πάνω σε σιδηροδρομικές ράγες, ωθούμενη από ρουκέτες και έτσι μετρούσαν πόσα G, μπορεί να αντέξει το ανθρώπινο σώμα….
Όλα ξεκίνησαν, όταν ο Murphy ανακάλυψε πως για τις δεκάδες αποτυχημένες προσπάθειες λειτουργίας αυτού του μηχανήματος, έφταιγε ένα καλώδιο το οποίο δεν είχε συνδεθεί σωστά. Αφού ανακάλυψε ότι ένας βοηθός του το είχε τοποθετήσει λάθος και τον «στόλισε» κατάλληλα, είπε στους υπόλοιπους την εξής ατάκα απ’ όπου ξεκίνησαν όλα: «Αν υπάρχει ένας τρόπος για να κάνεις κάτι λάθος, εκείνος θα τον βρει».
Το όλο ζήτημα με το νόμο του Murphy είναι η απροσδόκητα μεγάλη έκταση που πήρε και οι διάφορες ερμηνείες που δόθηκαν εκ των υστέρων. Μερικές παρατίθενται παρακάτω :
Βασικός νόμος: Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει.
Συνακόλουθο του βασικού νόμου: Αν όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά, τότε σίγουρα παρέβλεψες κάτι.
Το δόγμα του Μέρφι: Η καταστροφή των πραγμάτων είναι ευθέως ανάλογη της αξίας τους.
Κβαντική θεώρηση του Νόμου του Μέρφι: Τα πάντα πάνε στραβά ταυτόχρονα.
Ο δεύτερος νόμος του Chilsom: Όταν τα πράγματα πάνε καλά, τότε κάτι θα πάει στραβά.
Συνακόλουθα: 1. Όταν τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα, θα γίνουν.
2. Κάθε φορά που τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν καλύτερα, κάπου έχεις κάνει λάθος.
Ο Νόμος της Επιλεκτικής Βαρύτητας: Ένα αντικείμενο θα πέσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να προκαλέσει τη μεγαλύτερη ζημιά.
Ο Νόμος του Miller: Δεν μπορείς να ξέρεις πόσο βαθιά είναι μια λακκούβα, αν δεν πέσεις μέσα.
Γενική αρχή του Νόμου του Μέρφι: Χαμογέλα, αύριο θα είναι χειρότερα!
Βάσει μαθηματικών πιθανοτήτων, μάλλον ο νόμος του Murphy δεν ισχύει. Αλλά η εξήγηση που μπορεί να δώσει κανείς στη γενίκευση των όσων ειπώθηκαν το 1947 από τον μηχανικό είναι πως αφενός το άτομο έχει μια τάση να θυμάται τις αναποδιές και τις δυσκολίες που του τυχαίνουν και αφετέρου έχει την τάση να εναποθέτει πολλά πράγματα στην τύχη/μοίρα/πεπρωμένο, όπως καθένας το ονομάζει. Οπότε, ο νόμος του Murphy πολλές φορές μπορεί να λειτουργεί ως συμπλήρωμα στην «κακή» τύχη κάποιου … για να “επιστημονικοποιούνται” οι πεποιθήσεις κάποιων , για την παρηγοριά άλλων ; Δεν ξέρω .
Aλλά αν το σκεφτούμε και εμείς, ως φοιτητές, πολλές φορές επικαλεστήκαμε, χωρίς να το ξέρουμε πιθανώς το νόμο του Murphy κατά τη διάρκεια της πανδημίας. «Μα καλά τώρα που σπουδάζουμε ήταν ανάγκη» , «Μόλις πέρασα στη σχολή άρχισε η καραντίνα. Τι άτυχος/η που είμαι!».
Ίσως, αυτή η αοριστία που περιβάλλει αυτόν τον νόμο, η δυνατότητά του να λάβει πολλές ερμηνείες φαίνεται πως ενέπνευσε αρκετούς καλλιτέχνες, προκειμένου να τον χρησιμοποιήσουν στα έργα τους.
Ταινίες στις οποίες αναφέρεται:
- Interstellar by Christopher Nolan. Βαθμολογία ΙMDB: 8.6/10
- Love by Gaspar Noe Βαθμολογία ΙMDB: 6.1/10
- Murphy’s law by J. Lee Thompson Βαθμολογία ΙMDB: 6.0/10
Ταινίες που πραγματεύονται το νόμο του Murphy σε διαφορετικές πτυχές της ζωής ( δεν θα κάνω spoil, να τις δείτε θα πρότεινα), με το Interstellar να δίνει, ίσως, την πιο επιστημονική προσέγγιση του νόμου. Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλες που μάλλον αγνοώ, αφού σε μια γρήγορη περιήγηση στο Netflix άλλης χώρας βρήκα μια σειρά από την Taiwan (!) με την ονομασία Murphy’s law Of love
Και το music industrial δεν έχασε την ευκαιρία όμως …