Όλοι μας έχουμε διανύσει μεταβατικές περιόδους στις οποίες μπορεί να αισθανόμαστε μπερδεμένοι για τα επόμενα «βήματά» μας, και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό! Οι αλλαγές είναι μέρος της ζωής. Ούσα σε μια τέτοια μεταβατική περίοδο, έχοντας συνειδητοποιήσει πια ότι η φοιτητική ζωή τελειώνει σχετικά σύντομα αλλά και το ότι οι άνθρωποι που έχουμε κοντά μας κατά τη διάρκεια αυτών των ετών μπορεί να αλλάξουν, αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο για τις αλλαγές στο πλαίσιο της φιλίας και για το ότι είναι εντάξει να νιώθεις «χαμένος» στη μεταβατική αυτή ηλικία των 20.
Οι φίλοι και, ευρύτερα, οι παρέες είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο για την ψυχική μας υγεία. Αυτό που καθιστά τις φιλικές σχέσεις ιδιαίτερες είναι ότι εμείς οι ίδιοι, οικειοθελώς, επιλέγουμε τους φίλους μας και εν γένει τα άτομα με τα οποία κάνουμε παρέα, σε αντίθεση με την οικογένειά μας. Ακόμα, ένα στοιχείο που διαφοροποιεί τις φιλικές σχέσεις είναι ότι υπολείπονται κάποιας τυπικής δομής, εν αντιθέσει με τις συντροφικές σχέσεις.
Αυτό που κάνει τις φιλίες ξεχωριστές και τόσο σημαντικές, λοιπόν, είναι το στοιχείο της ελεύθερης επιλογής: Επιλέγουμε με ποιους θα είμαστε φίλοι ή -καλύτερα- με ποιους θέλουμε να κάνουμε παρέα βάσει της προσωπικότητάς μας, των ενδιαφερόντων αλλά κυρίως βάσει των κοινών αξιών μας. Με άλλα λόγια, οι φιλικές σχέσεις έχουν έναν πιο ελεύθερο χαρακτήρα, γεγονός που σημαίνει ότι με την πάροδο του χρόνου και ανάλογα με τις υποχρεώσεις και προτεραιότητες του ατόμου σε κάθε φάση της ζωής του, οι σχέσεις του μπορεί να ισχυροποιούνται ή να ατονούν, μπορεί με κάποιους φίλους μας να κάνουμε να μιλήσουμε μήνες και όμως, παρόλα αυτά να εξακολουθούμε να είμαστε κοντά.
Συγκεκριμένα, στην παιδική ηλικία, η φιλία έχει απλή μορφή, καθώς φίλοι μας είναι συνήθως τα άτομα του διπλανού θρανίου και εν γένει τα παιδιά με τα οποία θα παίξουμε μαζί. Στις αρχές της ενηλικίωσης όμως, η φιλία αποκτά ουσιαστικότερη σημασία και γίνεται πιο σύνθετη, καθώς με τους φίλους μας θα διασκεδάσουμε αλλά και θα αλληλοστηριχθούμε στις δύσκολες στιγμές, θα αντιμετωπίσουμε αγχωτικές καταστάσεις και προβλήματα. Εξάλλου, σύμφωνα με την έρευνα «2014 American Time Use Survey» άτομα ηλικίας 20-24 ετών αφιερώνουν τον περισσότερο χρόνο της ημέρας τους σε συναναστροφές με συνομηλίκους τους αντίθετα με τις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες, πράγμα που φανερώνει τη σημαντικότητα των συναναστροφών αυτών για τους νέους.
Παρόλα αυτά, οι φίλοι και οι παρέες αλλάζουν στην πάροδο της ζωής μας. Με κάποιους μπορεί να μας χωρίσει η απόσταση, με άλλους να διαφοροποιηθεί η βάση στην οποία στηριζόταν η φιλία μας, ενώ με άλλους να μας απομακρύνουν οι ολοένα αυξανόμενοι ρυθμοί της καθημερινότητας. Η φάση αυτή μπορεί να αποβεί δύσκολη σε κάποιες περιπτώσεις, πόσο μάλλον για άτομα τα οποία επενδύουν στις παρέες τους και στους φίλους τους, αλλά ακόμα περισσότερο για άτομα που δεν έχουν αδέρφια και ενδεχομένως να έχουν μεγαλύτερη ανάγκη για συντροφιά.
Σε κάθε περίπτωση, είναι φυσικό και επόμενο οι φιλίες να μεταβάλλονται σε βάθος χρόνου και συμπαρασύρονται από την πορεία της ζωής, προκαλώντας ορισμένες φορές ένα συναίσθημα αβεβαιότητας. Προκειμένου να διαρκέσουν, χρειάζονται αμοιβαία προσπάθεια και φροντίδα, ειλικρίνεια και αγάπη.