Όλοι έχουμε μια Δαλιδά…
Αρκετοί έχουμε έρθει σε επαφή με την ιστορία του Σαμψών της Δαλιδάς. Ο Σαμψών ήταν ένας Nαζηραίος –οι οποίοι είναι απεσταλμένοι του Ιεχωβά– και το πεπρωμένο του ήταν να σώσει το Ισραήλ από τους Φαλισταίους. Ο Σαμψών, εν ολίγοις, ήταν ένας Ηρακλής των φτωχών, θα έλεγε κανείς. Η δύναμη κάθε Nαζηραίου έγκειται στα μαλλιά του. Αν αυτά κοπούν, τότε χάνεται και η δύναμή του. Σύντροφος του Σαμψών ήταν η Δαλιδά, την οποία την αγαπούσε πολύ και βεβαίως της είχε τυφλή εμπιστοσύνη.
Οι Φαλισταίοι όμως, είχαν απηυδήσει με τον Σαμψών, που κόντευε να τους ξεπαστρέψει εντελώς, και έψαχναν το μυστικό στην υπεράνθρωπη δύναμή του, καθώς ο ίδιος μπορούσε να νικήσει τουλάχιστον 30 άτομα ολομόναχος. Έτσι, πλησίασαν την Δαλιδά, με σκοπό να αντλήσουν πληροφορίες. Μετά από αρκετές διαπραγματεύσεις και αρκετά παζάρια, η Δαλιδά δέχτηκε, με αντάλλαγμα χιλιάδες ασήμι, να προσπαθήσει να μάθει το μυστικό του Σαμψών, καθώς ούτε η ίδια δεν ήξερε ποιο ήταν αυτό. Πλησιάζει, λοιπόν, τον Σαμψών και αφού τον πιλάτευε για αρκετή ώρα και μετά από τεράστια δόση γκρίνιας, τον πείθει να της εξομολογηθεί την πηγή της δύναμής του. Αφού μαθαίνει ότι πρόκειται για τα μαλλιά του, το λέει στους Φαλισταίους και εκείνοι της ζητάνε να του τα κόψει. Αφού σαγήνεψε και κοίμισε τον Σαμψών στα γόνατά της, έκοψε την πλούσια κόμη του. Μετά από λίγο έφτασαν οι Φαλισταίοι για να τον πιάσουν. Η Δαλιδά ξυπνάει τον Σαμψών, δήθεν έντρομη, και εκείνος συνειδητοποιεί ότι δεν έχει πια τις δυνάμεις του.Τον πιάνουν, τον τυφλώνουν και τον βάζουν στην φυλακή.
Ο σκοπός της ιστορίας είναι να δείξει πως όλοι έχουμε βρεθεί σε αυτό το σημείο και όλοι έχουμε επιτρέψει σε κάποιον άνθρωπο να γίνει η Δαλιδά μας. Όλοι έχει τύχει να δώσουμε όλη μας την εμπιστοσύνη και την αγάπη σε έναν άνθρωπο και εκείνος να μας προδώσει με έναν τρόπο που νομίζουμε ότι έχουμε χάσει κάθε ίχνος δύναμης, καθώς και κάθε ίχνος εμπιστοσύνης που είχαμε μέσα μας. Το αποτέλεσμα είναι να δυσκολευόμαστε να προχωρήσουμε, καθώς κάποιοι μας στέρησαν τα “μαλλιά” μας. Κάποιες φορές μπορεί να μην το καταλαβαίνουμε καλά καλά. Να μας χτυπάει απότομα σαν σκέψη το βράδυ, σαν ένας εφιάλτης και αναρωτιόμαστε ποια ήταν εκείνη η “Δαλιδά” στην ζωή μας και γιατί πλέον κάνουμε τόσο κόπο για μερικά παραπάνω βήματα στο μονοπάτι που λέγεται ζωή.
Η Δαλιδά δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι μια πρώην σχέση. Μπορεί πάντα να είναι και ένας φίλος ή ένας συνεργάτης. Από τον καθένα μπορούμε να βιώσουμε υποκρισία και προδοσία, που θα μας κοστίσει πολλές αϋπνίες και δυσκολίες. Είναι περίεργο, πώς κάποιοι άνθρωποι, που μπορεί να τους έχουμε στο μυαλό μας ως κάτι το ιδεατό και κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να μας βλάψει, μπορούν να μας πληγώνουν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Αρκετά οξύμωρο πώς η πηγή της δύναμής μας μπορεί την άλλη μέρα να γίνει η πηγή του πόνου μας. Ακόμη ένα πράγμα που μπορεί κανείς να αντιληφθεί από αυτήν την ιστορία και την αλληγορία: ότι τα μαλλιά ισούνται με δύναμη, είναι ότι όταν χάσουμε την δύναμη μας από κάποια σχέση, ή από έναν άνθρωπο που δεν μας φέρθηκε σωστά, όπως στα μαλλιά, έτσι και στην ζωή, ο μόνος δοκιμασμένος και σίγουρος τρόπος θεραπείας, είναι ο χρόνος. Μπορείς να δοκιμάσεις κόλπα, για παράδειγμα να χρησιμοποιήσεις διάφορα εγκεκριμένα λάδια και σαμπουάν, ή για ανθρώπους διάφορες άλλες αγάπες, ακατάλληλες, ή φίλους που δεν ταιριάζετε τόσο μόνο και μόνο για να ξεχαστείς αλλά η σκληρή πραγματικότητα που μερικές φορές αρνούμαστε να δούμε είναι..
….ότι η Δαλιδά σου θα νικηθεί πραγματικά μόνο με την δύναμη του χρόνου.
Την έμπνευση για το άρθρο την πήρα από τον στίχο “Ποια Δαλιδά μου έχει κόψει τα μαλλιά και δεν μου βγαίνουν τα γραπτά στην ξενιτιά” στο τραγούδι “Βράδια που χάθηκα” που με έκανε να θυμηθώ ξανά αυτήν την ιστορία.
